فروش فایل

فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگان

فروش فایل

فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگان

خلاصه‌ای از گزارش طرح جایگزینی عرقیات سنتی گازدار بجای نوشابه‌های غیرالکلی گازدار


» :: خلاصه‌ای از گزارش طرح جایگزینی عرقیات سنتی گازدار بجای نوشابه‌های غیرالکلی گازدار

کلیاتی باب مورد نوشابه‌های غیرالکلی گازدار:

ماده‌ها تشکیل دهندة نوشابه‌های غیرالکلی گازدار عبارتند از: عصاره، آب، شکر، گازکربنیک، اسانس‌ها، مواد پایدارکننده،‌ رنگهای مجاز خوراکی و اسیدهای خوراکی.

نوشیدنی‌های غیرالکلی را برا اساس منشاء ماده‌ها اولیه بصورت زیر تقسیم‌بندی می‌کنند: آبهای آشامیدنی- آبهای درمانی- شیر بعنوان نوشابه‌های گازدار از مواد مصنوعی و نوشابه‌های گازدار از مواد گیاهی که نوع اخیر رایج‌ترین نوشیدنی باب صنعت نوشابه‌سازی می‌باشد. این نوشابه ها از عصاره‌ها و اسانس‌های طبیعی گیاهی، به دوست فاکتورهای دیگر ساخت نوشابه تهیه می‌گردند. نوشابه‌هائی که از اسانس‌های طبیعی تهیه می‌شوند از نطر کمی، مقدار قابل توجهی هستند. اسانس‌های طبیعی مواد استخراجی از میوه‌ها و یا گیاهان رایحه‌دار مانند دارچین، زنجبیل و غیره می‌باشند.

عصاره را از میوه‌های رسیده سالم و میانجیگری روشهای مکانیکی تهیه می‌کنند و یا از گیاهان خشک و خاکه شده توسط اسم استخراج می‌نمایند.

آب مناسبت نیاز باب صنعت نوشابه‌سازی، پس از انجام عملیاتی بر روی آب آشامیدنی آبادی مورد استعمال قرار می‌گیرد. این ماء باید بری رنگ، شفاف، بدون بو و عاری از میکروارگانیزمها بوده و سختی ثانیه بیش از ppm 300 نباشد.

در تکنیک نوشابه‌سازی از ماده‌ها شیرین کننده مانند شکر، قند انورت دکستروز،‌‏ فروکتوز، شکر مایع و در بعضی موارد از مواد شیرین کننده مصنوعی استفاده می‌شود. در کشور ما استفاده از مواد شیرین کنندة مصنوعی استعاره نمی‌باشد. شکر مایع و سیروپ گلوکز با تکامل آیین صنعتی هیدرولیز نشاسته اهمیت اقتصادی زیادی پیدا کرده‌اند. قند انورت نیز نوعی آشامیدنی شکر می‌باشد که در اثر حرارت ادا کردن ساکارز در حضور اسیدها و یا آنزیم‌ها و تبدیل به سمت گلوکز و فروکتوز تهیه می‌گردد. از شیرین‌کننده هایی که دارای 42 درصد فروکتوز و 51 درصد دکستروز می‌باشند نیز در صنعت نوشابه‌سازی استفاده می‌شود این مایع قندی باب مقابل تخمیر میکروبی دارای مقاومت و قدرت بیشتری انتساب به سایر شیرین کننده‌ها در طول نگهداری و انبارداری  می‌باشد.

از مهمترین ماده‌ها شیرین کننده مصنوعی ساخارین، سیکلامات. گلوسین و چندین مادة ‌دیگر هستند. شیرینی سیکلامات 60-40 مرتبه بیشر از ساکارز می‌باشد ولی مصرف آن باب سالهای 1970-1969 ممنوع شد.

جهت پایدارکنندگی آشامیدنی از اسیدهای خوراکی مانند اسیدتارتاریک،‌  سیتریک، لاکتیک، مالیک و فسفریک استعمال می‌‌شود. نوشابه‌هایی دارای بهترین ترشی هستند که اسیدیته آنها معادل 2-1 گرم اسید تارتریک باب یک لیتر آب مقطر باشد. غلظت گاز کربنیک نیز در طعم‌ ترشی آشامیدنی موثراست.

رنگها حرف اصل منشاء آنها به دو دسته رنگهای طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شوند. رنگهای طبیعی دارای سه منشاء اصلی معدنی (اکسید فریک)، گیاهی (کارامل) و حیوانی(کارمین) می‌باشند.

کارامل را بعنوان امولسیون کننده نیز میتوان مصرف نمود. اسانسهای معطر مانند میخک،‌ زنجبیل، دارچین، نعناع و دیگر مواد در نوشابه ممکن است معلق باشند. خاصیت امولسیون کندگی کارامل موجب می‌شود که تولید نوشیدنی بدون احتیاج به مواد امولسیون کننده دیگر از پایداری مناسبی برخوردار باشد. رنگهای مصنوعی باب سه گروه آنیونی، کاتیونی و غیریونی تقسیم می‌شوند. در سود مواد رنگی باید دقت شود که در مقابل اسیدی مقاوم بوده، تیرگی و  اثر طعمی نداشته باشد. امروزه در نوشابه‌سازی از اسانسها و سایر ماده‌ها چاشنی دهنده بطور وسیعی استعمال می‌شود.

در لیمونادها اسانسهایی با طعم انواع توتها،‌ گیاهان معطر،‌ زنجبیل و کنین و برای نوشابه‌های با عصارة کولا مواد رایحه‌دار مانند زنجبیل،‌ بهار نارنج،‌ هل و غیر استفاده می‌شود.

نگهداری و احتراس فرآورده‌های غذائی خصوصا نوشابه‌ها بدلیل قابلیت تخریب آن ضروری می‌باشد. باب نوشابه‌ها تغییر رنگ، ویسکوزیته و رشد میکروارگانیزمها به سمت مرور زمان صورت میگیرد. لذا در نوشابه‌های غیرالکلی گازدار از ترکیبات اسید بنزوئیک، اسید فسفریک بعنوان نگهدارنده استفاده می‌شود.

جهت تهیة ‌امولسیون‌های مواد خوراکی از تمام نوشابه از امولسیونهای گوناگون مانند استرا اسید چرب با پلی گلیسیرین‌ها،‌ منوگلیسیریدها،‌ دی‌گلیسیریدها و فسفاتیدها استعمال می‌شود. تمام اینها براساس ساختمان هتروپلار دارای چهره مشترک در داشتن گروه‌های هیدروفیل و لیپوفیل می‌باشند.

مواد مؤثر کولا عبارتند از: کافئین و تئوبرومین. ماده اثربخش کولا محرک سیستم اعصاب می‌باشد.

تکنولوژی، تهیه و ساختن نوشابه‌های غیرالکلی گازدار شامل مرحله‌ها زیر می‌باشد:‌
 الف- آمیخته کردن اجزاء تشکیل دهنده نوشابه

ب- افرودن آب دندان دارد

ج- تطهیر و استریل شیشه‌ها

د- بسته‌بندی کردن

هـ- سیستم کنترل

باب مرحلة آمیخته کردن اجزاء، شربت شکر با غظت معین در دمای 75 درجه سانتیگراد به سمت مدت 20 دقیقه پاستوریزه می‌شود. به این شربت عصارة اصلی، اسیدهای خوراکی، مواد رنگی، اسانس‌ها و ماده‌ها محافظت‌کننده افزون می‌شود.

آب تصفیه شده پشت از سرد شدن به سمت قسمت کربوناتور هدایت می‌گردد کربنه کردن موجب گاز دار شدن و در نتیجه مطبوع و دلچسبت شدن نوشابه می‌گردد.

بطریها قبل از اینکه پر شوند باید تمیز و بهداشتی شوند. برای این منظور داخل و خارج بطری‌های نوشابه با محلول قلیایی و آب داغ شسته و سپس ماء کشیده می‌شوند. و پس از پر شدن و دربندی، اتیکت زده می‌شوند در آخر بطری‌های نوشابه بازرسی و کنترل کیفی می‌گردند.

تهیه گیاهان دارویی:

بررسی گیاهان ایران اعم از دارویی و غیردارویی توسط گیاهشناسان ایرانی صورت گرفته است. نمونه‌هایی از این گیاهان در موزه‌های گیاهشناسی انگلستان و فرانسه نگهداری می‌شود.

بطور کلی در ایران منطقه‌ها بسیار متفاوتی از لحاظ ماء و هوا و از لحاظ رویش گیاهان وجود دارد. این مناطق به سمت 4 بهر تقسیم می‌شوند که عبارتند از:

1- منطقة‌ بادیه مرکزی

2- منطقة هیرکانی

3- منطقه زاگرس

4- منطقه خلیج فارس

این گیاهان بصورت وحشی و یا کشت داده شده وجود دارند. تمام سنخ از این گیاهان چاه خود چهره و چه کشت داده، دارای معایب و محاسنی هستند. از مهمترین معایب گیاهان خودرو، پراکنده بودن آنها در سطح وسیع می‌باشد. باب هنگام جمع‌آوری گیاهان وحشی نیابد کلیه گیاهان خودروی یک ناحیه را جمع‌آوری کرد، تا موجبات تکثیر گیاهان مفید باب یک ناحیه آماده گردد. در جمع‌آوری باید دقت کرد تا آمیزش گیاهان با گونه‌های مجاور و نیز آلودگی حرف ضایعات میکروبی پیش نیاید. زمان جمع‌آوری و سن گیاه نیز دارای اهمیت می‌باشند.

از محاسین گیاهان دارویی کشت شده، تکثیر باب یک سطح محدوده و سهولت دسترسی به ثانیه می‌باشد. همچنین اسم جا به جا کردن کیفیت و کمیت این گیاهان به راحتی امکان پذیر می‌باشد.

جهت کشت و تکثیر گیاهان دارویی عالی و پست تمام کدام روشهایی بکار می‌رود. کشت گیاهان عالی توسط دانه، پیاز، توبرکول، ریزوم، قلمه‌زدن و پیوندزدن؛ کشت گیاهان برید بوسیله دستگاه زاینده و اسپروکوئیدی اجرا می‌پذیرد.

پس از جمع‌آوری،‌ عملیات خشک کردن روی گیاه انجام می‌گیرد. خشک کردن در هوای آزاد، جهت خشکانیدن گیاهانی که حاوی اسانس می‌باشند، استفاده می‌شود. خشک کردن با تاب مصنوعی در مورد گیاهانی که نیاز به شرایط کنترل شده بیشتری دارند بکار می‌رود. از مزایای این روش تعجیل ایست فعالیت آنزیمها می‌باشد. خشک کردن در درجه حرارتهای پایین، با انجماد مولکولهای آب و خشک کردن در خلاء انجام می‌گیرد.

باب مرحله بعد سوا کردن ناخالصی ها، به منظور عاری بودن گیاه از بیماریهای گیاهی و عدم اختلاط حرف گیاهان دیگر انجام می‌پذیرد. پس از تتمیم مرحله‌ها فوق آسیاب کردن گیاه چهره می‌گیرد. از گیاه خاکه شده عصاره و یا رگ تهیه می‌شود.

بررسی‌های انجام شده توسط محققین نشان دادکه برخی گیاهان از نظر عطر، طعم و اقارب بیولوژیکی جهت تهیه نوشابه درخور می‌باشند. گیاهانی نظیر بادرنجبوبه، مرزه، پونه‌،‌ اسطوخودوس،‌ مرزنگوش کاکوتی،‌ آویشن از تیرة نعناع، زیرة سبر، زیره سیاه، شوید و گشنیز از تیرة جعفری، شیرین بیان از تیرة پروانه داران، از میان گلیهای داروئی، بهار نارنج و میخک مناسب می‌باشند.

در ایران از گیاهان دارویی، جهت صرف‌ها درمانی به صورت عرقیات حرف عصاره استفاده بعمل می‌آید مراکز تولید اسانس و عرقیات گیاهان دارویی در ایران: شیراز، میمندفارس، تبریز، کرمان،‌ کاشان و قمصر کاشان می‌باشد.

جهت نگهداری عرقیات باید آنها را باب شیشه‌های کاملاً پر و به سمت دور از نور و تاب نگهدرای نمود. سترون کردن آلت تقطیر قبل از عمل با تبخیر آب کمک شایانی به حفظ عرقیات می‌کند.

عرقیات را از 3 لحاظ می‌توان طبقه‌بندی نمود:

1- تقسیم‌بندی از نظر طرز تهیه

2- تقسیم‌بندی از نظر رایحه

3- تقسیم‌بندی از تماشا اندازه گیاهان بکار رفته

عوامل فیزیکی شیمیائی و عوامل بیولوژیکی از جمله عواملی هستند که باعث فساد عرقیات می‌گردند.

جهت تعیین بازدهی عرقیات، درصد اسانس آنها محاسبه می‌گردد، در این میان مرزه با 1/0 درصد اسانس و زیره سیاه حرف 25/2 درصد اسانس به ترتیب کمترین و بیشترین بازدهی عرقیات را در میان گیاهان مناسبت بررسی دارند.

جانب تهیة ‌اسانس از چهار آیین استفاده می‌شود:

1- ماء

2- آب و بخار

3- بخار مستقیم

4- استحصال توسط حلال

یکی از روشهای تعیین ترکیبات حاضر د در اسانس، آیین تین لایر کروماتوگرافی می‌باشد. در کروماتوگرام به‌دست‌آمده لکه‌هایی با Rf مختلف بازده می‌گردد، که با مقایسه حرف نمونه‌های استاندارد، ترکیبات شناسایی می‌گردد.

اعلام طرح جایگزینی عرقیات سنتی گازدار با نوشابه‌های غیرالکلی گازدار

1-مقدمه

در ابتدا لازم است بطور اختصار به سمت بررسی وضعیت و موقعیت گذشته کنونی نوشابه‌سازی در ایران پرداخته شود.

تهیه و تولید انواع شربت و آشامیدنی از قدیم الایام در ایران متداول بوده و اکثراً بطور خانی و بتدریج باب سطح تجارتی در کارخانه‌ها اسم گردیده است. این نوشیدنی‌ها غالباً از عصارة میوه ها همراه حرف شکر و عرقیات بویا ساخته دشه و سپس با اقتباس از کشورهای خارجی و وارد نمودن آن، بصورت یک صنعت وابسته درآمد. تاریخچة این صنعت و ابسته بطور مشروح باب گزارش وزرات صنایع و کانها ایران صنایع آشامیدنی و دخانیات ایران 1357 انتشار یافته است. خلاصة این اعلام بشرح زیر است:

در سالهای پس از تذکره جهانی، ساخت نوعی لیموناد و نوشابة دیگری بلندآوازه سینالکو در کارگاههای کوچ متداول گردید ولی این تولیدات به سمت روش بهداشتی و باب سطح کارخانه‌ای انجام نمی‌گرفت.

متاسفانه تولید و رشد نوشابه‌های صنعتی در ایران از همان دوران آغاز با وابسته بودن آن به کشورهای خارج،‌ شروع شده‌ است و به مرور سرمایه‌داران جهت بدست آوردن هر چه بیشتر سود رفتار به ایجاد و تاسیس کارخانة دیگری در این مورد می‌نمودند. حرف حدی که درحال اسم اکثر قریب به اتفاق آدم ایران به مصرف این نوشابه‌های وارداتی عادت کرده‌اند و احتمالاً کمبود آن در بعضی موارد باعث ناراحتی آنها می‌شود.

مصرف نوشیدینهای غیر الکلی بطور سنتی و باب قدیم الایام متداول بوده و بین فرهنگ هر بخش روابط خاصی داشته است. این نوشیدنیها بصورت آشامیدنی و عرقیات متناسب حرف میوه‌‌ها و گیاهان  بومی تمام منطقه بطور سنتی متداول بوده است.

پیدایش تکنیک نوشابه‌‌سازی خیر تنها منجر به کاهش تولید نوشیدنی‌ها و عرقیات گردید، بلکه وابستگی کشور را از نظر ورود آب به خارج تشدید نمود. بعلاوه مقدار زیادی پول از این بابت از کشور خارج می‌شود. بهرحال باب این سیلاب از زمان که سرمایه‌ هنگفتی در این زمینه سرمایه‌گذاری شده است و اشارتاً تعداد زیادی کارگر باب این صنعت مشغول به کار می‌باشند، می‌توان این صنعت را باب جانب تهیة‌ نوشابه‌‌هایی که امکان تهیة ماده‌ها اولیة آن در کشور موجود است سوق داد.

بری تردید، تهیه و تولید نوشابه و نوشابه‌سازی با استفاده از ماده‌ها موجود خصوصاً گیاهان دارویی موجب توسعة صنایع کوچک و رویش و تقویت اقتصاد ملی می‌گردد.

باب این زمینه استفاده از نیروهای انسانی باب بخش کشاورزی و صنعتی موجب اشتغال بکار بسیاری از هم میهنان و استفاده از منبع‌ها طبیعی کشور می‌گردد.

در ادامة تحقیات وبررسی باب مورد مواد جوراجور جهت عصارة اصلی نوشابه شرایط زیر بعنوان اصلی‌ترین عوامل مورد تماشا رسم گرفت:

1- این ماده سمی نباشد.

2- این ماده به میزان زیاد در کشور باشد یا امکان کشت آن در سطح وسیع وجود داشته باشد.

3- حرف کرانه امکان این ماده برای آدم بیگانه نباشد.

4- این ماده ارزان قیمت باشد.

5- این جرم جهت ساخت نوشابه تکنولوژی پیچیده‌ای نداشته باشد. 


قارچ و انواع آن


» :: قارچ و انواع آن

قارچ خوراکی صدفی Oyster mushroom) )

      ×        محل رشد باب طبیعت : بر روی چوبهای پوسیده یا در اسم پوسیدن و سطح درختان .

      ×         دارای قدرت تجزیه بالاو براحتی ماده‌ها سلولزی راکلونیزه می سازد .

      ×         دارای رنگهای جوراجور کلاهک از قبیل سفید ، آبی ، خاکستری ، طلایی ، قهوه ای و

      ×         قارچ صدفی درختی Pleurotus osteratus باب جنگهای درختان سخت چوب گسترش فراوانی دارد .

گونه های زراعی صفت : P,cittinopileatus/ p.Cystidiosus /P.Florida /P.eryngii p.osteratus

ارزش تغذیه ای : دارای اسیدهای آمینه آزاد ،ویتامینهای C (gr 144-30 باب 100 گرم قارچ ) و B و نیاسین ، پتاسیم بالا .


Pleurotus osteratus : (گونه تیپ جنس Pleurotus )

خصوصیات عمومی : روی بستری از ماده‌ها سلولزی براحتی رشد می کند. کلاهک ابتدا برآمده ولی سپس پخش و صاف می شود . قطر کلاهک از 5 تا 20 سانتی متر متغیر است . رنگ از سفید تا قهوه ای تغیر پیدا می کند. ساقه بصورت نامتقارن و غیرمرکزی به کلاهک پیوسته می شود.

تختخواب کشت : کاه گندم ، چاودار ، جو وحشی ، آلیاژ مس و روی وسرب ، ساقه ذرت ، نیشکر ، بقایا پنبه بذر ، خاک اره ، کاغذ زاید .

بازده بیولوژیک : بسیار اسم و از 60 تا 130 درصد گزارش شده است .

برداشت : باب اثنا جوانی باید کلاهک ها برداشت شوند، برداشت بصورت خوشه ای بهتر است . کارگران باب اثنا برداشت باید از ماسک استفاده نمایند. قارچ ها پس از استنباط باید صفت آنی درحرارت یک یا دو درجه سرد شوند و سپس در ظرف مناسب بسته بندی شوند.

خواص دارویی : این گونه و دیگر گونه های صدفی تولید Lovastatin می کند که دارویی مؤثر جهت کنترل کلسترول خون است . این قارچ در درمان بیماریهای کبد و کلیه و بیماریهای روده ای نیز موثر است .

قارچ شاه صدفی:( Pleurotus eryngii )

شاه صدف ، بابافت محکم و سفت ،بزرگترین بازدهی را توانگر است . این قارچ دارای اساس بلند بطول 3 تا 10 سانتی متر وکلاهک 2 تا 10 سانتی متر می باشد . این قارچ خاکستری و بر روی ریشه های دفن شده درختان چوبی رشد می کند. انگل اختیاری (Eryngium campester )‌ می باشد .

بستر کشت : چوبهای درختان جنگلی ، کاه گندم ،کنجاله پنبه بذر ، از کاه گندم و 10 درصد کنجد پنبه بذر نیز استفاده می شود.

راندمان : از 5 کیلوگرم خاک اره ، یا خرده چوب حدود kg 1 قارچ برداشت می شود.

برداشت : زمان برداشت این قارچ قبل از انحنا پیدا کردن کلاهک ها می باشد و کل دوره پرورش حدود 45 روز طول می کشد .

قارچ شی‌تا‌که (قارچ جنگل ) Lentinula edodes

این قارچ بخصوص باب کشورهای چین ،ژاپن و کره کشت می شود. باب منابع قدیمی چین روشهای کشت و تادیب این قارچ بخوبی مورد بررسی رسم گرفته است . این قارچ هم بر روی کمپوست و بازهم بر روی قطعات چوبی درختان کشت می شود . کلاهک قارچ شی حرف که پهن و بین 5 تا 25 سانتی واحد طول می باشد . دارای سویه های مختلف به درازا دوره بازدهی و زمان تشکیل اندام بازدهی مختلف می باشد.

بستر و روش کشت : این قارچ روی چوبهای خشک درختان مختلف بویژه بلوط ، توسکا، راش ، بید و اکثر درختان پخش برگ رویش می کند. نکته جالب اینست که تیر درختان جنگلی با یک پاس تلقیح حرف 6 سال محصول می دهند. دراین باره قطعات چوب تهیه شده به اندازه های مناسب بریده شده و آن‌گاه حرف روی تنه آن سوراخهایی ایجاد می گردد. سپس بذر تهیه شده که به سمت پیمانه حبه های قند است در این سوراخها گذاشته می شود. آن‌گاه تنه های تیر در اتاقها یا سالن های کشت قرار داده می شوند. درازا دوره پنجه دوانی بذر طبق‌معمول 30 تا 70 نهار می باشد. توصیه می شود برای تشکیل گره های اولیه قطعات چوب باب استخر آب که پایه تاب آن حدود  می باشد غرق جانب گردد. بعد از حدود 10 روز کلاهک ها حرف روی قطعات چوب تشکیل می شود. برای تشکیل بدنه بارده به پرتو نیاز دارد.

روش دیگر استفاده از خاک اره چوبهای سخت همراه با منابع ازت دار الگو سبوس برنج، گندم می باشد . آمیخته بازده رطوبت داده شده و در کیسه‌ ریخته می شود. سپس بستر ضدعفونی شده بابذر قارچ تلقیح می شود.

معمولا حدود 70- 35 نهار برای برثن روانی میسلیوم لازم است ، معمولا در چین اول اجازه رشد بیش از 12-10 کلاهک دریک بلوک داده نمی شود. به این منظور می توان بلوک ها را از پلاستیک برون و در معرض هوا قرار انصاف . در نتیجه این عمل مسیلیوم ها در روی‌گردان آتمسفر خشک و کلاهک های بیشتری ایجاد نخواهد شد . بعد از این می توان تری محیط را برای رشد کلاهک های باقی اسم اسم برد . در این مرحله معمولا از بلوک های 3 کیلویی حدود 500 گرم قارچ برداشت می شود. پشت از چین آغاز رطوبت بسترها کاهش داده می شود و بعد از 10-7 روز بلوکها برای مدت 24 تا 48 گاهنما باب آب شناور می شوند . آبیاری روزانه حرف پیش از برداشت ضروری است ، تکرار مراحل اولیه تولید تا چند بار صورت می پذیرد . معمولا از بلوکهای 7-6 کیلویی حدود 3 کیلوگرم محصول استنباط می شود...


معماری ایرانی


» :: معماری ایرانی

آغاز

صناعت جوهره‌ای است که در اصل هر ایرانی به سمت فضل الهی به ودیعه نهاده شده است. به همین انگیزه جلوه‌های صناعت در تمام حمایت‌کننده و مقوله های زندگی ایرانی مانند:‌ معماری، نقاشی ، خط و کتابت ، پارچه‌بافی، قالی وگلیم‌بافی، فلزکاری، سفالگری و ...... در طول تاریخ بروز و ظهور داشته و دنیایی از زیباییها، ذوق، خلاقیت و ابتکار را پدید آورده است.

یکی از مظاهر انعکاس هنر ایرانی در معماری این سرزمین است. آرتیست معمار ایرانی، از ابتدای کار و از اثنا بکارگیری آجر که از مصالح اولیه احداث بنا به شمار می‌رفته زیباترین نقشها  و طرحها را هنگام ایجاد دیوارها و تن‌پوش قبه ها وگوشواره ها، مقرنس‌ها و طاقنماها خلق کرده است و در روند تکاملی آن با بند چینی، گل‌اندازی، گره‌سازی و آجرکاری آرمیده و رفته، شاهکارهای بی‌نظیری را به بود آورده است.

هنگام استعمال از گچ با خلق گچبریهایی حرف نقوش هندسی، گیاهی، دنیایی از خلاقیت را که  باب دنیا بی نظیر می‌باشد آفریده و در استفاده از تیر برای پنجره ها و درها با بهره‌گیری از فنونی نظیر منبت، مشبک، معرق، کنده‌کاری، خاتم‌سازی و نقاشی روی چوب، اعجاز باور نکردنی را پدید آورده است.

برای تزیین بناگر از کاشیهایی نظیر یک رنگ، هفت رنگ، معرق، طلایی و .... شیشه و آیینه باب شکلها و رنگها و ابعاد گوناگون، استعانت جسته و دنیایی از زیبایی و خلاقیت و هنر را عرضه کرده و همه اینها به دوست حجاریهای زیبا،  بنا هایی را در جای جای ایران بر پا و استوار کرده است.

بری تردید تحقق این تمام زیباییها و خلاقیت جز به مدد عشق به معبود امکان‌پذیر نبود، برای‌چه که بیشترین جلوه آنها را در مسجد، قبله و زیارتگاه می‌توان دید.

بناهای مذهبی، همواره مورد احترام و توجه ملل و اقوام مختلف باب طول تاریخ بوده است، و به لحاظ همین اهمیت، پیوسته کاملترین تجربه های هنری هنرمندان برجسته تمام دوره تاریخی در پرستش معماری و تزیین نقوش به کار رفته باب احداث چنین اماکنی بوده است. این علاقه و توجه و بخشش سرمایه های مادی و معنوی، نه از باب منافع اقتصادی و اغراض مادی، بلکه بر مبنای کشش و علاقه‌ای قلبی حرف اصل گرایش فطری مردم به مکاتب الهی بروز کرده است. چه بسا مردمی که حرف مشکلات و تنگناهای اقتصادی قرین بوده، اما باب سرمایه‌گذاری برای مظاهر معنوی، از جمله بناهای وابسته به مقدسات مذهبی، از هیچگونه ایثاری فروگذار نکرده اند.

بناهای رفیع و با شکوهی که در درازا تاریخ برای معابد، مسجدها و کلیساها، ‌سربرافراشته‌اند، با یک اعتبار قلبی و تعشق حقیقی همراه بوده است.

در تاریخ اسلام، مسجد در رأس توجه مردم، به ویژه هنرمندان معتقد به مبانی دینی قرار داشته است. در دوره هایی که اثری ازپیشرفتهای علمی و صنعتی در هیچ کجای آفاق دیده نمی شود، برجسته‌ترین آثار معماری جهان، از میان مسجدها ارجمند در جای جای سرزمنیهای اسلامی بر جای مانده است،‌ اگر چاه به سمت علل گوناگون، بویژه هجوم ارتشهای متجاوز بیگانه به کشورهای اسلامی بسیاری از ابنیه مهم و مسجدها تاریخی دستخوش تخریب و ویرانی شده و آثار مهم مکتوب و میراث فرهنگی مسلمین که اسیر غارت و آتش‌سوزی باب کتابخانه‌های بااهمیت آفاق اسلام شده است، ما را از گنجینه‌های مهمی محروم کرده است،‌ با این حال آنچه بر جای مانده، خود  دریچه‌ای است برای شناخت عظمت معماری به سمت کار رفته در بنای مساجد بزرگ تاریخی،  بویژه ثانیه که در معماری و کاشیکاری بناها، مظاهر معنوی و مفاهیم والای مذهبی چه در انتخاب رنگ و چه در تعیین شکل و فرم بسیار ماهرانه تلفیق شده‌اند،‌ و فضایی به وجود آورده است که آدم شیفته معنویت را بسوی خود می خواند.

فصل اول

 

- مسجد در معماری ایران

- عملکردهای مسجدها مختلف

- خصوصیات فضاهای کالبدی مسجد

« مسجد » در معماری ایران.

در صناعت و معماری ایرانی و به ویژه معماری مساجد با تاخت پدیده شکل و محتوا یا عینیت و ذهنیت - و در یک کلام شکل و روح مواجهیم.

هنر معماری دارای سه جنبه است یکی جایگاه اثر باب آبادی یا معماری شهری ، طراحی خود بنا یا حجم اثر، و در نهایت هنرهای خویش به سمت معماری که شامل مواردی چون نور و رنگ و نقش است، می‌گردد که این اخیر با آنکه نقشی محوری باب آنچه که معماری ایرانی نا میده می‌شود دارد، اما در دوره‌های پسین، این شیوه یا مهجور گشته یا نقشی حاشیه‌یی یافته است. حال آنکه چنین ظرفیتی را دارد که فضا سازی کند و بدون اینکه ترکیب احجام نامتجانس ضرورت یابد، فضاهای دلخواه را ایجاد نماید.

انسان- و به سمت تبع او اثر هنری- موجودیت نمی یابد، مگر آنکه قالب و روحی داشته باشد. قالب و جان دو وجه منفک یا دوست و ترکیبی نیستند، بلکه وجوهی محشور و عجیبند که هیچ کدام بدون دیگری موجودیت و معنا نمی یابد. خیر تمام قالبی محمل هر روحی است و نه روحی تاب نشستن بر تمام قالبی را دارد. این دو تنها با یکدیگر موجودیت می یابد و رویش می کنند و مرتبت وجودی می‌یابند.

در هنر معماری، اثر و جان حاکم بر جابجایی ثانیه از یکدیگر منفک نیستند و نمی‌توانند که باشند. نمی‌توان فضایی را تخیل نمود، بری آنکه صورت و شمایلی برایش قائل تفرج و به همین عنوان نمی استطاعت چهره و شمایلی تصور نمود و مصالح آن را در نظر نداشت. جان فراخ در همنشین با قالب تنگ همچون انیسش خرد و تحقیر می‌گردد یا شکل شکسته بر می‌دارد. شکل فراخ نیز ذلیل روح حقیر شده، ویرانه می‌شود. این دو تنها بار شد متناسب و همپای یکدیگر، کارا و زیبنده می‌گردند. در فضاسازی ایرانی علاوه بر ترکیب یا انتزاع حجمی، از نقوش و صبغه و پرتو پردازی هم، به منظور القای انتزاع یا ترکیب فضایی استفاده شایان و برازنده توجهی می شود به این معنا که  در یک فضای راسته، شکست پرتو یا ازهم پاشیدگی نقوش، قطعه‌ای را مجرد یا گسسته می نمایاند و بالعکس بدین لحاظ شناخت نقوش و در رأس ثانیه بند بنایی، در فضا‌سازی ایرانی نقشی مؤثر و ناگزیر دارد.

موضوع شکل و روح باب بیان هنری و فضاسازی  معماری، نه ماجرای راکب و مرکب که بحث بود و موجودیت است. تذهیب کاران باب طراحی، اشکالی را می‌آفرینند که «مداخل» نام دارد و ثانیه صورت اشکالی است که «روالت» به هنگام نقش‌پردازی خود بخود «بوم آلت» را نیز مد تماشا دارد. و هیچ یک از  آلتهای «رو» و «بوم» بدون دیگری موجودیت نمی‌یابند. لیک هر مداخلی مناسب هر زمینه‌ای نیست. به این معنا که تیزی و پخی یا راستگی و نقوس نقش مداخل را، نه اراده نقشبند که غرض تماشا او، یعنی مکانت و فضا سازی نقش است که تعیین می کند. هرچند که رنگ و پرتو نیز باب این نقوش تأثیر ناگزیر و بسزا دارند، مداخل نهایتاً  در پیچیده‌ترین و رفیع‌ترین مرتبت خویش به گره بنایی صفت می‌شود. گره در مسیر تحول خویش از مداخل تا گره و از گره تا « گره در گره » و حتی « امپراطور گره » تا آنجا پیش می جدول که به شطرنج معماران معروف می‌گردد. اما در این عرصه همچنان انعطاف و شکل خود را به بوق و طرق مختلف حفظ می‌نماید و به سمت گره کند و تند و نرم و در مواضعی دستگردان مبدل می شود که به انضمام رنگ، قوالبی بازهم شأن و محشور با روح حاکم بر فضا سازی است.

آگاهی حاکم حرف هر اثر معماری یا شهری، نقشی بنیادین در تحول شخصیت و ادراک حیثیت آن ایز در درازا زمان و همچنین باب احساس مخاطبان ایفا می نماید. نقوش باب فضاسازی نقشی تعیین کننده دارند. جا سازی مناسب، حرف مجموعه تمهیدات مندرج در آن رمز ماندگاری و موجب جاودانگی این رد در طول حیات بشری گردیده است.

کاربرد نقوش در حیثیت خارجی و فضاسازی درونی هر اثر معماری، مؤثر و بلکه تعیین‌کننده است. گره بنایی در میان نقوش ایرانی جایگاهی رفیع و بی مانند دارد، تا آنجا شاید نقش دیگری همچون گره در فضاسازی معماری ایرانی عمومیت نیافته و دخیل نگشته است.

عملکردهای مساجد مختلف

همانگونه که دین اسلام، تنها دین عبادت و پرستش و تدقیق به سمت آداب و مراسم عبادی نیست و حوزه نفوذ احکام و قوانین آن حاوی تمام ابعاد و عرصه زندگی فردی و جمعی است، مسجد نیز، تنها فضایی ویژه برای عبادت نمی باشد.

بلکه اضافه بر جلسه‌های اندرز و ارشاد مسلمین، حلقه‌ها و مجالس درس و بحث نیز در ثانیه تشکیل می‌شد و می‌شود. حتی پس از اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری که فضای مدرسه به صورتی جدا و متمایز از سجده‌گاه پدید آمد، پیوسته در برخی از مسجد‌ها تدریس علوم مذهبی تا سده و دهه‌های اخیر ادامه داشته است. اضافه بر این اغلب مسجدها سنگر مبارزه اجتماعی مردم علیه حکام جبار، و کانون انجمن کردن مردم باب هنگام خوف و اضطرار بوده است.

مسجدها را از نظر دامنه نوع‌به‌نوع و صفت کارکرد های آنها می توان به چهار گروه طبقه‌بندی کرد: گروه نخست، شامل مسجدهای جامع و مسجدهای بزرگی می‌شود که میانجیگری سلاطین، وزاء و حکام ساخته می شدند. دائره عموم این مسجدها توسط بانی یا مأموران دولتی چهره می گرفت و آنان باب اغلب موارد به هر کسی اجازت پیشنمازی یا تدریس  در این مکان را نمی دادند بلکه اشخاصی که مورد تایید باقی قرار می‌گرفتند به پایگاه پیشنمازی یا تدریس برگزیده می‌شدند. دربرخی از مسجدهای جامع، چند پیشنماز همزمان به اقامه نماز می‌پرداختند و پیروان هر آیین و مسلک با اقتدا به پیشوای خود، نماز برگزار می‌کردند.

- امت دوم، شامل مسجد های متوسطی می‌شود که میانجیگری بزرگان محلی، علما و یا مشارکت عمومی آدم ساخته می شد. باب بسیاری از این مساجد ها برای پیشنماز و دیگر افراد مسجد، پیمان خاصی وجود نداشت و از محدودیتهایی که در مسجدها نوع اول ایجاد می‌شد، خبری نبود. اگرچه باید توجه داشت که بعضی اوقات، پیرامون هر آیین برای خود سجده‌گاه جداگانه‌ای می‌ساختند که پیشنماز و مدرسان ثانیه از پیروان شاخه‌های همان مذهب بودند.

- گروه سوم ، شامل مسجد- مدرسه‌ها می‌شود. با وجود آنکه تعداد این مسجد - مدرسه ها بسیار اندک و انگشت شمار است، اما اهمیت آنها از جهت اینکه دو عملکرد عبادی و آموزشی، همزمان و به سمت موازات یکدیگر، هر کدام بخشی از فضای کالبدی را به خویش اختصاص داده‌اند، قابل توجه است. سجده‌گاه و مدرسه بسیار جاذب آقا بزرگ در کاشان ، و مسجد و مدرسه سید در اصفهان از بارزترین نمونه های این گروه از مسجدها هستند.

گروه چهارم، شامل مسجدهای بسیار کوچکی می‌شود که عمده‌ترین و شاید تنها عملکرد آنها، جنبه عبادی آنها بوده است و عزب باب آنها نماز بجا آورده می شد. مثلاً در نایین برخی از مسجدهای کوچک هستند که مساحتی درحدود ده متر مربع دارند. این مسجدها توسط افراد خیرخواه در محله‌ها یا در امتداد پیکر بازار و مراکز اقتصادی ساخته می شدند.

خصوصیات فضاهای کالبدی سجده‌گاه

مسجدهای اولیه بسیار ساده ساخته می‌شدند و فضای کالبدی آنها متشکل از شبستانی بدون در حیات که در جلوی ثانیه حیاط یا فضای باز نیمه محصوری بود داشت. بتدریج و با اغماض دوران و روی کار آمدن حکومتهای سلطنتی، بر عظمت و شکوه معماری مسجدها افزوده شد.

در ایران، عناصری از معماری بومی باب فضای کالبدی مسجدها مورد استفاده رسم گرفت. ایوان، یکی از این عناصر بود. نخست، یک ایوان در شبستان اصلی و سپس دو ایوان روبه‌روی یکدیگر که اغلب یکی به ورودی اختصاص داشت، به ساختمان مسجد اضافه شد. تعداد این ایوان‌ها باب مرحله‌ای از تکامل طرح مسجد، به چهار عدد رسید. عنصر دیگر، بند از چهار طاقی‌هایی حیات که باب پیش از اسلام به سمت عنوان بخشی از فضای آتشکده‌ها و آتشگاهها مورد بهره‌برداری واقع می‌شد و پس از اسلام بعضی از آنها به سمت عنوان سجده‌گاه مورد استفاده قرار گرفت. این عنصر و گنبد به چهره قبه خانه، در بخش شبستان اصلی مسجد به کار گرفته شد و بر عظمت فضای مسجد افزود. بدین ترتیب روند شکل‌گیری فضای کالبدی سجده‌گاه کشیده به تکوین طرح فضاهای چهار ایوانی شد. طرح فضاهای چهار ایوانی که پیش از اسلام نیز شناخته شده بود، متأثر از جهان‌بینی و دائره‌المعارف ایران باستان و باب ارتباط با جهات چهارگانه مقدسی که در ارتباط با فضای مثالی و توجه به سمت حرکت و سیر خورشید، شکل گرفته بود. الگو سابق‌الذکر چنان مورد استقبال قرار گرفت که نه تنها در ساختمان مسجدها، بلکه در بنای مدرسه‌ها و کاروانسراها نیز به سمت کار برده شد. البته این الگو بیشتر در مسجدها و سایر بناهای بزرگ به کار برده می‌شد و عمومیت استفاده از آن، مانع از تکوین در فضاهای معماری نمی‌شد.

مسجدهای جامع، از جنبة روند شکل‌گیری فضاهای کالبدی، به تاخت گروه تقسیم می‌شوند. گروه اول، شامل مسجدهایی که بنا آنها در طول تاریخ  تغییر شکل پذیرفته و در هر دوره، فضاهایی به آنها اتصال شده و بخشهایی از ثانیه را تغییر شکل داده‌اند. مسجد جامع اصفهان نیز که هستة اولیة آن پیش از دوران آل‌بویه اسم شده بود، در دورة مزبور و پس از آن باب عهد سلجوقیان و در دوره‌های بعد، پیوسته شاهد تغییراتی باب فضای کالبدی خود بوده است.

گروه دوم، شامل مسجدهایی است که از ابتدا با نقشه‌‌ای از پیش طرح شده ساخته می‌شدند. و هیچ تغییر شکلی را نمی‌پذیرفتند. این مسجدها که اغلب صفت به دورة صفویه و بعد از ثانیه هستند، بیشتر به سمت چهره بنایی مجزا از فضاهای کالبدی پیرامون خود و گاهی بی‌تفاوت نسبت به آنچه در برخی از جوانب و اطرافشان وجود داشت، ساخته می‌شدند. این مسجدها با داشتن یک ورودی عظیم و با شکوه ، خود را از فضاهای اطرافشان متمایز می‌ساختند و نظر بیننده را احضاریه می کردند.

تزیین بناهای مذهبی با آجر که در زمان سلجوقیان رایج، و در دورة ایلخانان تکامل یافته بوده، در دورة صوفیان جای خود را به تزیین پرکار و گستردة کاشی‌کاری داد. تزیین بنا به طور اصلی آگاه فضای درونی بنا بود و پوستة خارجی بنا بسیار ساده بود و در اغلب موردها حرف کاهگل پوشانده می‌شد. عزب جایی که در نمای خارجی تزیین می‌شد و خود را آشکار می‌ساخت، فضای ورودی بناگر بود. تزیین ورودی مسجدها و سایر بناها از دورة ایلخانان به سمت بعد، بسیار مناسبت توجه قرر گرفت. باب این بناها، فضاهای ورودی، بسیار مرتفع و با شکوه اسم می‌شد.

بعد از دورة هخامنشی گنبد، که در پی نیاز و ضرورتی فنی - ساختمانی، برای تن‌پوش فضای بزرگ بدون استفاده از چوب، باب دوران اشکانیان اختراع شد و در آن دوره و سپس در عهد ساسانیان در ساختمان کاخها و آتشکده‌ها مورد استفاده رسم می‌گرفت و پس از آن برای پوشش بخشی از آن فضای خوابگاه به سمت کار گرفته می‌شد به سبب استفاده زیاد از آن در مسجدها و سایر فضاهای مذهبی موجب شد که مفهومی سمبلیک کسب کند و به آغاز نشانه و سمبلی برای فضاهای مذهبی مورد تدقیق رسم گیرد. جنبة نمادی و سمبلیت قبه از چنان قدرتی بهره‌مند شد که امروزه برای بیان جنبة مذهبی ساختمان مسجد ‌ها، مورد استعمال قرار می‌‌گیرد و هنوز هیچ آخشیج و شکلی نتوانسته است جای ثانیه را بگیرد و حتی تصور چنین تحولی در آیندة نزدیک دشوار به سمت نظر می‌رسد.

مناره: همان سنخ که از صفت واژه آن بر می‌‌آید، عنصری جهت تبادل داده‌ها از جاده دور توسط آتش، و به طور کلی محل آتش بود و پیش از اسلام کاربرد داشت. این عنصر پس از اسلام ابتدا به سمت چهره ساده و منفرد برای خواندن اذان و آگاه کردن مسلمانان از وقت نماز به سمت کار می‌رفت. آخشیج مزبور پس از قرن پنجم و ششم هجری، پس از پذیرش کاربردی فنی باب جنب تارک در ورودی‌ها و جنب ایوانهای اصلی مسجدها و سایر بناهای مذهبی، به چهره عنصری نمایشی و تزیینی درآمد و جنبه‌‌ای نمادی به خود گرفت.

نکتة بسیار بااهمیت در مناسبت عناصر فوق، این است که با بود آن که امروزه آنها به عنوان سمبل و نشانه‌ای از فضاهای مذهبی آشنا شده‌اند، لیک این امر لزوماً به این معنی نیست که عناصر سابق‌الذکر در دوران گذشته و در همة دوره‌ها و در همة شهرها، دارای چنین مفهومی که امروزه دارند، بوده‌اند؛ تمام چند که پذیریش صور مشترکی بین مفاهیم و جنبة ادراکی آنها باب درازا تاریخ ممکن است...  


گنبد سلطانیه


» :: گنبد سلطانیه

ایجاد گنبد:  گنبد عظیم‌ و باشکوه‌ سلطانیه‌ در زمان‌ سلطان‌ محمد خدابنده‌ بین‌ سالهای‌ 713-703 هجری‌ قمری‌ بنیان‌ نهاده‌ شد .   ظاهراً هنگامی‌ که‌ اولجایتو (سلطان‌ محمد خدابنده‌) ،امر به‌ احداث‌ آرامگاه‌ کرد هنوز یکی‌ از مذاهب‌ اسلام‌ را به‌ عنوان‌ مذهب‌ رسمی‌ انتخاب‌ ننموده‌ بود. در حدود سال‌ 709 هجری‌ زمانی‌ که‌ کارِ ساختمان‌ گنبد رو به‌ اتمام‌ بود سفری‌ به‌ عراق‌ نمود و تربت‌ پاک‌ حضرت‌ علی‌ (ع‌) و امام‌ حسین‌ (ع‌) را در نجف‌ و کربلا زیارت‌ کرد .   بناگر به‌ قولی‌ بر اثر تشویق‌ و ترغیب‌ علما و روحانیان‌ بزرگ‌ شیعه‌ که‌ باب آن‌ زمان‌ باب دستگاه‌ حکومتی‌ صاحب‌ منزلتی‌ بودند، اولجایتو مذهب‌ شیعه‌ را به‌ عنوان‌ مذهب‌ رسمی‌ پذیرفت‌. به‌ دنبال‌ قبول‌ مذهب‌ تشیع‌، اولجایتو تصمیم‌ گرفت‌ که‌ آرامگاه‌ خود را به‌ ائمة‌ اطهار اختصاص‌ دهد. به‌ این‌ منظور قصد انتقال‌ اجساد مطهر آنان‌ را به‌ سلطانیه‌ داشت‌ حرف به‌ رونق‌ تجاری‌ و اهمیت‌ مذهب‌ و پایتخت‌ جدید التأسیس‌ خود بیافزاید. بنابراین دستور انصاف تا تزیینات‌ داخلی‌ بنا را که‌ تا آن‌ روز انجام‌ نگرفته‌ بود، طوری‌ بپردازند که‌ در آن‌ شعایر مذهب‌ تشیع‌ به‌ خوبی‌ مناسبت استفاده‌ قرار گیرد . به‌ همین‌ جهت‌ بود که‌ کلمة‌ «علی‌» به‌ طور مکرر حرف کاشی‌ در متن‌ آجر نوشته‌ شد ،اما انتقال‌ اجساد ائمه‌ با مخالفت‌ شدید روحانیان‌ شیعه‌ در نجف‌ و کربلا مواجه‌ شد .

 گویند، وقتی‌ مردم‌ نجف‌ و کربلا از تسلیم‌ جسد امامان‌ خودداری‌ کردند، ساختمان‌ سلطانیه‌ دوباره‌ به‌ هدف‌ پیشین‌ خود یعنی‌ آرامگاه‌ اولجایتو اختصاص‌ یافت‌ .  بدین‌ غرض تزیین‌ کلیة‌ قسمت‌های‌ داخلی‌ بناگر تجدید و تغییر داده‌ شد .

طرح بنای این گنبد که از بناهایی مانند مقبره اسماعیل سامانی و مقبره سلطان سنجر در مرو الهام گرفته، به عنوان سرمشق و مدل باب بناهای دیگر،‌ در ایران یا خارج ایران مورد استفاده رسم افسرده است، مانند و تاج محل در هند،

استاد گنبد سلطانیه شخصی به نام سیدعلی شاه بود.درمیان ابنیه آنکه از همه مهمتر و در عصر ایلخانی در عالم شهرتی به سزا داشته و هنوز نیز اقبال مهمی از ثانیه به ریاست گنبد سلطانیه یعنی آرامگاه سلطان محمد اولجایتوست وآن ایلخان به سمت شرحی که سابقا گفتیم آنراخود در حیات خویش در ساحت بنای شهر سلطانیه که از 705-713 طول کشید ساخته است. این قبه که باب داخل باروی سلطانیه بنائی است مثمن یعنی هشت گوش که طول هر ضلع آن به سمت هشتاد گز بزرگ‌سال می شده وگنبدی که بر روی ان بوده 120گز ارتفاع داشته است در اطراف بنای مزبور پنجره های آهنینی ساخته بودند که یکی از انها دارای 30  ارش ارتفاع داشته است و 115 ارش عرض بوده مقبره اولجایتو, سه در بسیار عالی منقور داشته که آنها را با زیبایی تمام بخطوط ونقوش زیبا مزین کرده بوده اند. داخل وخارج گنبد اولجایتو از کاشیهای کبود بسیار براق کار شده بودند . بلندی این بنای هشت ضلعی منتظم قریب 50 متر و بدنه اصلی قبه و تمامی ساختمان با آجر ساخته شده که روی آن با کاشی فیروزه‌ای، لاجوردی و آبی تزیین شده است. گنبد از بیرون، یکپارچه ازکاشی فیروزه‌ای پوشیده شده و در قاعده آن یک نوار پهن مزین به سمت الفبا کوفی، تماس رنگ روشن فیروزه‌ای را با آبی پررنگ لاجوردی، مقرنس‌ها هم‌سنگ می‌کند. این گنبد را طوری ساخته‌اند که بدون ساختن ابنیه پیوسته و مجاور به آن با ابتکارات هوشمندانه فشارهای جنبی گنبد را به پهلو زمین منحرف کرده‌اند. در هشت گوشه یعنی جایگاه تقاطع اضلاع پیکر ساختمان مناره ‌هایی به ارتفاع 5/3 متر تعبیه شده که فشار وارده گنبد را عموداً خنثی نماید.

 گنبد سلطانیه یکی از بزرگترین گنبدهای آجری تاریخی جهان است که از آن به عنوان شگفتی معماری دوره ایلخانی یاد می‌کنند. این بنای تاریخی که بیش از 700 واحد زمان ( پیشینگی دارد به لحاظ تزیینات آجرکاری و کاشیکاری جزء منحصر به سمت فردترین رد دوره اسلامی است.

داخل گنبد را حرف کاشیهای کوچک ، موزائیک کاری کرده وبا گچ کاری آراسته اند.

از ویژگیهای دیگر قبه این است که زیر سازی قبه بلندآوازه «یزدی بندی » معروف است واز نامش پیداست که از کجا آمده است. شلنج که مربع زیر گنبد را تبدیل به سمت دایره می کند یا نوع گنبدی که روی سلطانیه زده شده « چیله » اختصاصی یزد است . خویش گنبد چیله وفن گنبد سازی دو پوسته ی پیوسته است. ( قبه هائی که به سمت شکل سبد ساخته میشود بسیار مقاوم است ومثل کاسه ای وارونه میتواند روی پای بشخصه بایستد )

در چهار طرف گنبد قید بنای معروف بود که مهمتر از همه «دارالسیاده دارالضیافه و دارالشفاء ودارالادویه» بود.

تزئین روی گنبد از کاشی « آفرین » فیروزه ای است در پائین گنبد نقش 5 هاله آغاز میشود. اجر کاری با بندهای تزئین شده دیگری است. از این گذشته خطهای هندسی ونقاشیهای بسیار زیبائی داخل گنبد براستی خیره کننده است.

یکی از خصوصیات اصلی ومنحصربه فرد درگنبد سلطانیه درجداره وجود داشتن آن است که از دو قشر موازی و مجزا که صرفا حرف پشت بندهای اجری بین خود بهم مرتبط بوده و همچنین شکل واحدی راشامل میشوند.

از تمام مهمترین اثاری که به تقلید ازگنبد سلطانیه ایجاد شده گنبدهای کلیسای سانتاماریا دلقیوره میباشد که بیش از صد سال بعد ازآن اسم شده است.

این بنا با حدود ۱۰ هزارمترمربع تزیینات در زمان ۹ سال ساخته شد.شایان ذکر است که گنبد سلطانیه به عنوان بزرگترین بنای آجری جهان پس از گنبد سانتاماریا باب ایتالیا و ایاصوفیه در استانبول، سومین گنبد تاریخی دنیاست. این بنا باب دوره ایلخانان مغول و پس از انتخاب سلطانیه به آغاز پایتخت ایلخانان به سمت دستور سلطان محمدخدابنده ساخته شد. به تصریح منابع تاریخی و بازجست  های دیرین  شناختی، هدف از ساخت گنبد سلطانیه، بنای مقبره ای برای سلاطین ایلخانی ( و به احتمال زیاد سلطان محمد خدابنده) بوده اما تاکنون به سمت درستی مشخص نشده که چه کسی در این بنای رفیع به سمت خاک سپرده شده است.

دیرین شناسان در دخمه بناگر چند گور قدیمی را به دست آورده  اند که هنوز روشن نیست به سمت چاه کسانی تعلق دارد.
 در اکناف آن نیز مجموعه  ای از بناهای حکومتی در داخل برج و بارو اسم شد که مساحتی حدود ۱۴ هکتار را در برمی گرفت. متأسفانه تمامی این رد به جز گنبد سلطانیه از میان رفته اند و باستان شناسان تنها پایه های آنها را از زیر خاک بیرون آورده اند.

گنبد سلطانیه ۴۹ متر ارتفاع دارد، اما برخلاف بسیاری دیگر از بناهای صفت تالی فاقد پی عمیق است. با این وجود قید محکم است که در ۷۰۰ سال گذشته بیش از ۳۰ پس‌لرزه ویرانگر را از تارک گذرانده و پا برجا باقی مانده است .  

 آندره‌ گدار فرانسوی‌ بنای‌ سابق‌الذکر را این‌ گونه‌ شرح‌ می‌دهد:«به‌ کوه طور قطع‌ عالی‌ترین‌ نمونة‌ معماری‌ مغول‌ و یکی‌ از بهترین‌ دست‌ آوردهای‌ معماری‌ اسلامی‌ ایران‌ و از نظر فنی‌ شاید جالب‌ترین‌ آنان‌ است‌ ».

پروفسور سن پائولوژی رئیس فرصت دانشکده معماری فلورانس درباره سلطانیه می گوید: ابتکار ساخت گنبد دو پوش با قشرهای تقریبا موازی و نزدیک به سمت هم حرف فرم ساختمانهای دنده ای و بافت آجری که درساختمان آن به سمت هیچ چهره از اسکلت و مهار استفاده نشده بلکه به طور خود یار بنای قبه گرفته و ساخته شده از شهر سلطانیه به گنبد سانتا ماریا دلفیوره باب فلورانس ایتالیا می جدول و خصیصه فنی خود را ارزانی می بخشد و واقعه بزرگی را در قضا شیرینی و انتقال فرمهای هنری و پدیده های فنی پدید آورده است.

 بلندای‌ این‌ گنبد به‌ نحوی‌ انتخاب‌ شده‌ حرف در گسترش‌ شهر گم‌ نشود. در حقیقت‌ این‌ بنا، گذشته‌ از عملکردهای‌ واقعی‌ که‌ مورد توجه‌ و مقصود سازنده‌ آن‌ بوده‌ است‌ ، به‌ صورت‌ یک‌ برج‌ نیز عمل‌ می‌کرده‌ است‌ . زیرا که‌ بنای‌ رفیع‌ گنبد سلطانیه‌ تقریباً در وسط‌ دشت‌ بنا شده‌، از هر سو قابل‌ رؤیت‌ است‌ .

 گنبد عظیم‌ سلطانیه‌ بر ارتفاع بنای‌ هشت‌ گوشه‌ای‌ تعبیه‌ شده‌ است‌. حرف روی‌ هر کدام‌ از جرزهای‌ هشت‌ گانه‌ در بالا، رد مناره‌هایی‌ به‌ قطر یک‌ متر و به‌ بلندای‌ 5/3 واحد طول که‌ حرف زیباترین‌ معرق‌ کاری‌ مزین‌ شده‌اند، باقی‌ است‌.   داخل‌ این‌ مناره‌ها پلکان‌ مارپیچی‌ به‌ عرض‌ 70 سانتی‌ متر که‌ به‌ حول‌ قطر 20 سانتی‌ واحد طول می‌پیچند طراحی‌ شده‌ است‌ . این‌ مناره‌ها فشار گنبد را عموداً خنثی‌ می‌نمایند. عقاید مختلفی‌ در مناسبت انتخاب‌ هشت‌ ضلعی‌ بنا، عنوان‌ می‌شود. عده‌ای‌ این‌ انتخاب‌ را به‌ دلیل‌ ایستایی‌ و استحکام‌ بنا دانسته‌اند، برخی‌ به‌ آن‌ نشانه‌های‌ مذهبی‌ و مقدس‌ داده‌اند. آنچه‌ مسلم‌ است‌ عدد هشت‌، نه‌ مقدس‌ است‌ و نه‌ دلیل‌ مذهبی‌ دارد. تنها انتخاب‌ این‌ طرح‌ از روی‌ محاسبات‌ تجربی‌ معماری‌ و به‌ حافظه مرکزیت‌ و ایستایی‌ و احتمالاً ایجاد ساعت‌ آفتابی‌ در تماشا گرفته‌ شده‌ است‌ و یا بیشتر جهت‌ نشان‌ دادن‌ تزیینات‌ و زیبایی‌ بدنه‌ گنبد باب تمام‌ طول‌ روز است‌ .

بنا دارای‌ هشت‌ پلکان‌ مارپیچی‌ و یا حلزونی‌ است‌ که‌ باب بین‌ جرزها جای‌ گرفته‌ و به‌ طبقات‌ بالا و ایوان‌ها راه‌  دارند. بر فراز چهار ایوان‌ اصلی‌ و بزرگ‌، چهار پنجرة‌ بزرگ‌ رسم دارد که‌ روشنایی‌ داخل‌ بنا را تأمین‌ می‌کنند و همچنین‌ از این‌ پنجره‌ها جهت‌ تشخیص‌ زمان‌ نیز استفاده‌ می‌شده‌ است‌ .

معماری گنبد سلطانیه

گنبد سلطانیه باب دوره برپایی مرتفعترین بنای جهان بوده و هم اکنون نیز یکی از عظیم ترین بناهای تاریخی جهان به شمار می جدول . این بنا قسمتی از مجموعه عظیمی است که به سمت باب‌ها البر مشهور بوده و شامل دارالشفاء ، بیت القانون ، بیت الحکمه ، دارالیاده و ... این بنا در قوم بازهم کف با فضاهایجانبی تربت دارای پلان چهارگوش مستطیل بوده و ادامه مجموعه در طبقات هشت ضلعی متمایل به سمت منتظم است .

  این گنبد از سه فضای قبه سرا ، تربت خانه ،سردابه تشکیل شده و از نظر حجمی و ترکیب فضا این بناگر با معماری هیچکدام از مقابر اسلامی ایران مطابقت ندارد در حالیکه این وضعیت را می استطاعت با آئین تدفین مغول که در دو مرحله انجام می گرفت ، برابری داده و آن را حرف معماری ترکیبی از آداب تدفین مغول تبیین نمود. باتوجه به این طرز تفکر قبه خانه محل عزاداری به سمت تن ، سردابه جایگاه نگهداری و تدفین جسد وتربت خانه فضای مسقف بالای سردابه می باشد .ورودی اصلی آرامگاه اولجایتو در ایوان های شمال شرقی و شمال غربی تعبیه شده و کاربرد ایوانهای شمالی ، شرقی وغربی پادگانه می باشند . پلان فضای گنبد خانه متمایل به هشت ضلعی آراسته و درازا هر یک از اضلاع از 06/10 متر تا 16/10 متر متغیر است .

      

قطر گنبد سرا 40/24 متر می باشد باب این فضا 8 جرز سنگین با پهنا 32/6 تا 25/7 واحد طول با سطح مقطع 50 متر مربع رسم گرفته و مهمترین چهره ویژگی تحول معماری از درون سلجوقی به دوران ایلخانی را نمایش می دهد . باب حد فاصل این جرزها ایوانها و بنائی باب تاخت طبقه اجرا گردیده و اوج طبقه همکف از رقوم فعلی 7/9 واحد طول و اوج طبقه اول از رقوم هم کف 70 /19 متر قابل اندازه گیری می باشد . کف این جا با استعمال از سنگ رخام سفید مفروشی بوده است.

قوس ایوانها در این جا پنج و هفت قید است . در منتهی الیه این قوسها کتیبه هایی با متن احادیث نبوی در ثانیه نوشته شده و پس مقرنس کاری زیبایی که وظیفه ترمپه ها بر ثانیه محول شده پلان هشت ضلعی را به پلان دایره تبدیل نموده و زمینه اجرا قبه را فراهم آورده ا

 ومین فضای مورد بحث آرامگاه اولجایتو ، فضای موسوم به خاک خانه می باشد ،‌این فضا به سمت شکل مستطیل با طول ضلع 60/17 متر و پهنا 8/7 متر و با ارتفاع 16 متر ، محراب مجموعه را در جرز جنوبی در خود جای داده است . تن‌پوش سقف تربت خانه از سه واحد اسم و تویزه ساخته شده قطر طاق وسطی که بزرگتر است 9 متر و طاقهای طرفین 3 متر برازنده اندازه گیری می باشد در ارتفاع 0/3 متری از کف ، درگرداگرد آن
کتیبه ای باب دو خامه ریز به خط کوفی مشجر و قلم درشت به خط ثلث نوشته شده و اطراف کلمات را تزئینات اسلیمی آکنده نموده است . بین تریت خانه و حیطه زیر گنبد پنچره بزرگی از مس طلا قرار داشت که به سمت مرور زمان از بین رفته و یا به سمت غارت برده شده است.

سردابه سومین فضایی است که با ترکیب فضاهای مذکور افاده معنی می نماید . این فضا جایگاه آرامگاه اصلی می باشد . ورودی سردابه در ایوان جنوبی خاک خانه قرار دارد و حرف تعبیر 9 پله به سمت پهنای 250 سانتیمتر می رسد در بین این جا محل آرامگاه و در طرفین ثانیه دو فضای کوچک جهت استقرار نگهبانان جلوگیری از ورود ارواح خبیثه تعبیه شده . بررسی ترکیب فضایی این سردابه و بستگی آن با کل مجموعه و برازنده مقایسه نبودن ثانیه با سایر بناهای آرامگاهی می توان چنین استنتاج نمود که این آرامگاه بر اساس بینش مغول بویژه آئین شمنیت اسم شده باشد . گنبد تربت اولجایتو بزرگترین سنخ خود باب بناهای تاریخی ایران با ارتفاع 50/48 متر و قطر دهانه 40/24 متر و با ضخامت 160 سانتیمتر با روش دو پوششی اسم شده و فضای خالی بین دو پوسته 60 سانتیمتر می باشد .

         

   

پلکانها

در بین جرزهای هشت گانه پلکانهای مارپیچی وجود دارد که طبقه زیرین را به طبقات دوم و غرفه های خارجی و مناره های هشتگانه متصل می کند . لازم به سمت تذکر است که این پلکانها تمام از پایین شروع نمی شود بلکه فقط تاخت پلکان زوایای شمالی و پلکان دیگر در نمای خارجی واقع شده است .

پلکانهای زوایای شمالی به طبقه دوم راه می یابد و پلکان سومی بری التصاق به طبقه دوم بسوی بالا ادامه پیدا می کند . پلکانهای هشتگانه از اشکوبه سوم ( اطاق های خارجی ) ظاهر شده و تا ادامه مناره های هشتگانه صعود می نماید .

ایوانها

همانطور که در بالا اشاره شد بر اضلاع هشتگانه پلان داخلی 8 ایوان رفیع و وسیع به اوج 80/18 و به عرض 70/7 واحد طول واقع شده اند .این ایوانها یکنواختی بازده از بود جرزهای قطور ، را از بین اسیر و انگیزه شده که بناگر خشن جلوه ننماید . این ایوانها در عمق 60/2 و ارتفاع 9 متری به سمت تاخت طبقه تقسیم شده است . در طبقه اول یا همکف ورودی های اصلی و ورودی های کوچک فرعی به حیطه های عبادتی قرار دارند
ایوان جنوبی متصل به سمت حیطه ای بنام تربت خانه است که در صفحات آینده شرح آن داده خواهد شد . ایوانهای شرقی و غربی در انتها دارای درهای بزرگ می باشد . باب حالیکه در انتهای طبقه اول ایوانهای فرعی یک در کوچک وجود دارد. سقف اشکوبه اول دارای قندیل بندی و مقرنسکاری بسیار جالب و زیبا می باشد .

طبقه دوم این بخش بوسیله راهروی پوشیده ای با بازهم باب ارتباطند . بطوری که می استطاعت در این طبقه تمامی بنا را دور زد باب اطاق های طبقه دوم انواع تزئینات و مقرنسکاریهای ارزنده ای دیده می شود که نشانگرذوق و سلیقه و دقت هنرمندان دوره ایلخانیان است .

یکی از خصوصیات اصلی و منحصر بفرد در گنبد سلطانیه تاخت جداره بودن آن است که از تاخت قشر موازی و مجزا که صرفا" با پشت بندهای آجری بین خود بهم مربوط بوده و همچنین فرم واحدی را شامل می شوند تشکیل شده است . و این تنها نمونه در مورد گنبدهائی با وضع ساختمانی فوق الذکر اسم می شود و به تماشا اینجانب نمی استطاعت نمونه ای حرف وضع ساختمانی فوق الذکر در دنیا یافت که صفت به سمت قبل از بنای مزبور باشد . و از این چهره قبه فوق اهمیت شایانی را در تاریخ معماری دنیا داراست بطوریکه مدتها بعد از بنا گنبد سلطانیه چاه در غرب و چه در خاور رفته رفته آثاری با خصوصیات تکنیکی فوق بوجود می آید . از جمله مهمترین آثاری که به تقلید از قبه سلطانیه ایجاد شده قبه کلیسای سانتاماریا دلفیوره می باشد که بیش از صد سال بعد از آن ساخته شده است .


مدلسازی و حل مسئله زمانبندی جریان کارگاهی با زمانهای تنظیم وابسته به توالی


» :: مدلسازی و حل مسئله زمانبندی جریان کارگاهی با زمانهای تنظیم وابسته به سمت توالی

مقدمه

    برنامه ریزی1 عبارتست از تصمیم گیری برای آینده و برنامه ریزی تولید به معنی تعیین استراتژی تولید به سمت جهت نحوه تخصیص خطوط تولیدی برای پاسخگویی به سفارشات می باشد. از برجسته ترین موارد در تهیه برنامه زمانی تولید جانب خطوط  تولیدی، تعیین اندازه آکنده و توالی سفارشات و نحوه تخصیص منبع‌ها در طول زمان است [1].

    ضمیر اول شخص جمع همواره باب مکالمات روزمره خود از اصطلاح زمانبندی2 استعمال می کنیم، هر قید که ممکن است همیشه تعریف مناسبی از آن در ذهن نداشته باشیم. در حقیقت صفت آشنایی که ما عموما از آن استفاده می کنیم فهرستی از برنامه هاست و نه زمانبندی. مستندات و پروگرام های بسوده همچون برنامه کلاسی، برنامه تحرک اتوبوس و غیره. یک برنامه معمولا به ما می گوید کی وقایع اتفاق می افتد. جواب به سئوالاتی که با کی آغاز می شوند، معمولا اطلاعاتی در مورد زمان به سمت ما می دهد. تحرک اتوبوس از ساعت 6 شروع می شود و تا ساعت 20 امتداد دارد. شامگاه در ساعت 21 سرو خواهد شد و مواردی از این دست. در برخی موارد نیز پاسخ ها به سمت توالی وقایع اشاره می کند. اتوبوس پس از روشن شدن هوا تحرک می کند و شامگاه پس از نظافت سالن سرو می شود. بنابراین سئوالاتی که با کی شروع می شوند، با اطلاعاتی در مورد دوران و یا توالی وقایع، که از پروگرام بدست می آید پاسخ داده می شوند. فرآیند ایجاد برنامه، اسم پایین آغاز زمانبندی شناخته می شود. هر قید که عموما برنامه ها بسوده و ساده به سمت نظر می رسند، اما فرآیند ایجاد آنها بدون درک عمیقی از زمانبندی، پیچیده است. تهیه شام یک مسئله زمانبندی روزمره است که نیازمند انجام دادن کسری از فعالیتها است. مسائل زمانبندی در صنعت نیز ساختار مشابهی دارند. آنها شامل مجموعه ای از فعالیتها و آلبوم ای از منابع حاضر جهت انجام آن فعالیتها است. همچنین در صنعت برخی از تصمیمات تحت عنوان تصمیمات برنامه ریزی آشنا می شوند. فرآیند برنامه ریزی، منابع بایست جهت تولید و مجموعه فعالیتهای مناسبت نیاز جهت زمانبندی را تعیین می کند. در فرآیند زمانبندی، ضمیر اول شخص جمع نیازمند تعیین نوع و میزان هر منبع هستیم و نتیجتا می توانیم زمان شدنی تتمیم کارها را مشخص کنیم [2]. زمانبندی، فرآیند تخصیص منابع بسته به فعالیت ها باب طول زمان، جهت بهینه سازی یک و یا چند تابع هدف است. منابع شامل نیروی انسانی، ماشین آلات، مواد، تجهیزات کمکی و غیره می باشند.


عملیات های ماشین آلات، حرکتها، انتقالات و بارگیری ها و غیره نیز به آغاز مثالهایی از فعالیت مورد بحث می باشند. فعالیت ها می توانند دارای زودترین زمان شروع، دیرترین زمان خاتمه و زمان تحویل باشند. هدف از زمانبندی نیز مواردی برای‌اینکه حداقل دوران تکمیل جهت یک آلبوم از سفارشات، حداقل دیرکرد ، حداکثر اندازه فعالیتها و یا سفارشات تکمیل شده در یک زمان مشخص، حداقل هزینه های راه اندازی، حداقل تعداد کارها یا سفارشات با تاخیر، حداکثر استفاده از منابع، حداقل موجودی میانی، اعتدال باب استفاده از منابع و غیره است. اسم حرف توجه به اهداف مناسبت نظر و با عنایت به محدودیت های موجود، از قبیل ظرفیت تولید، ظرفیت منابع، میزان موجودی منابع، محدودیت اعتبار و محدودیت زمان، مسئله زمانبندی و یا تخصیص منابع به فعالیتها در درازا زمان انجام می گیرد [3].

    همانگونه که استعاره شد زمانبندی، تخصیص منابع در درازا دوران برای اجرای مجموعه ای از وظایف است. این تعریف دو مفهوم جوراجور را در بردارد. اولا زمانبندی نوعی تصمیم گیری است و فرایندی است که باب جریان ثانیه برنامه زمانی تعیین می شود. ثانیا زمانبندی مبحثی نظری است که مجموعه ای از اصول، مدلها، روشها و نتایج منطقی را در برمی گیرد، که برای ما بینشی عمیق باب مناسبت عمل زمانبندی فراهم می آورد.

    قدمهای دستیابی به تصمیمات زمانبندی را طبق رویکردی سیستمی می توان توصیف کرد. رویکرد سیستمی نشانگر ساختاری رسمی است که در عملکرد مدیریتی امروزی از حمایتی فزاینده برخوردار است. چهار بار اصولی رویکرد سیستمی، فرمولبندی، تحلیل، ایجاد و ارزیابی می باشد. در مرحله اول، اساسا مسئله را تعریف و ضابطه های حاکم بر تصمیم گیری را تعیین می کنند. این فعالیت، اکثر پیچیده و بغرنج است، ولی تصمیمات درخور و خوب بدون تعریف روشن مسئله و مشخص کردن صریح اهداف به ندرت امکان‌پذیر است اتخاذ شود. تحلیل، فرآیند مشروح بررسی عناصر مسئله و روابط روبرو آنها با یکدیگر است. آماج از این مرحله تعریف متغیرهای تصمیم گیری و نیز تشخیص روابط آنها با محدودیتهایی است که باید از ثانیه پیروی کند. مرحله ایجاد، فرآیند ساختن گزینه های مختلف جواب مسئله و نقش آن، تعیین گزینه های امکان‌پذیر است. بالاخره، ارزیابی مشتمل بر فرآیند مقایسه گزینه های امکانپذیر و تعیین گزینه مطلوب جهت به کارگیری است. البته این تعیین مبتنی حرف ضابطه هایی است که در وهله نخست تعیین شده است.

    بررسی مدلها و روشهای زمانبندی به سمت توسعه مهارتها جانب صحت خروجی های مرتبط با مراحل چهارگانه استعانت خواهد کرد. فرمولبندی ضابطه تصمیم گیری شاید مشکلترین فرم از این چهار مرحله باشد. آشنایی با مدلهای درخور به اجرا فرآیندهای تحلیل و ترکیب کمک می کند. مدلهایی که بررسی می شود عناصر و روابط متقابل مهمی دارد که بارها در مسائل زمانبندی مشاهده می شود. تئوری زمانبندی اصولا حرف مدلهای ریاضی ارتباط دارد، یعنی بین پیشه زمانبندی و بسط مدلهای زمانبندی رابطه برقرار می کند و بطور پیوسته آنها را با مسائل نظری و عملی محک می زند. دیدگاه نظری به سمت طور غالب، دارای رویکری کمی است و سعی آن دست یافتن به سمت ساختار مسئله باب قالب شکل فشرده ریاضی است. به سمت ویژه این رویکرد کمی، از باب تفسیر اهداف تصمیم گیری باب قالب یک تابع هدف صریح و بیان موانع تصمیم گیری به صورت محدودیتهای صریح بکار افسرده می شود [2]. تابع هدف آرمانی باید باب برگیرنده تمام هزینه های سیستم برای اجرای تصمیمات مربوط به سمت زمانبندی باشد. به هر حال، به هنگام اجرای آن باب عمل، اندازه گیری یا حتی آشکار کردن کامل چنین هزینه هایی مشکل است. درحقیقت در فرآیند پروگرام ریزی هزینه های عمده عملیاتی، تعیین می شوند، در حالی که تفکیک هزینه های کوتاه زمان دشوارتر است و آنها اکثر ثابت و به آغاز یک هزینه کلی به سمت نظر می آیند. با وجود این، سه نوع اهداف تصمیم گیری در زمانبندی اصلی تر به تماشا می رسند: بهره برداری کارا از منابع، پاسخگویی سریع به تقاضا و انطباق دقیق موعدهای تحویل تعیین شده. غالبا می استطاعت از یک ضابطه مهم هزینه ای مربوط به سمت سنجش حاصل سیستم (مانند زمان بیکاری ماشین، زمان انتظار برای انجام پیشه یا تاخیر کار) به عنوان جانشینی برای هزینه کل سیستم استفاده کرد. رویکردهای کمی مسائل مرتبط به این معیارها باب همه تحقیقات موجود در زمینه زمانبندی یافت می شود.

    می توان مسائل زمانبندی حرف اساس ترکیب منابع و طبیعت کار، تقسیم بندی کرد. مدل می تواند شامل یک و یا چند ماشین باشد. مجموعه کارها جانب فرآیند زمانبندی امکان‌پذیر است ثابت باشد که در چنین شرایطی سیستم را ثابت می نامیم. همچنین ممکن است در طول فرآیند زمانبندی، کارهای جدید به سمت سیستم افزون شود که در این شرایط سیستم پویا نامیده می شود. معمولا دو نوع محدودیت باب مسائل زمانبندی قابل بررسی است.

    اولا، محدودیتهایی که مرتبط با دسترسی به منابع هستند.

    ثانیا، محدودیتهای تکنولوژیکی که در ترتیب انجام کارها بود دارد.  

    جواب مسئله زمانبندی، یافتن راه حلی امکانپذیر برای این دو سنخ محدودیت است، به طوری که «حل» هر مسئله زمانبندی برابر با پاسخگویی به سمت دو استفهام زیر است:

    کدام منبع برای اجرا هر وظیفه تخصیص داده خواهد شد؟

    هر وظیفه در چه فرصت انجام خواهد شد؟

    به بند دیگر، جوهره مسائل زمانبندی به سمت تصمیم گیری باب مورد تخصیص منابع و توالی عملیات منحصر می شود. نوشتارهای زمانبندی مملو از مدلهای ریاضی برای پاسخگویی به این دو سوال تصمیم گیری است. به سمت طور سنتی، مسائل زمانبندی به چهره مسائل بهینه سازی دارای محدودیت به ویژه مسائل مربوط به تخصیص منابع و توالی عملیات مورد بررسی قرار گرفته است. در پاره ای از موارد مسئله


زمانبندی تنها مربوط به تخصیص منابع است و باب این احوال ...