مقدمه:
حرف توجه به اینکه اصل سوژه پروژه بر پایه عملیات حرارتی رسوب سختی 1 می باشد لازم است برای درک آسان مطالب توسط مخاطب، مقدماتی راجع به سمت این عملیات بیان شود. توضیح بیشتر باب مورد این عملیات حرارتی در ادامة مباحث آورده خواهد شد.
برای افزایش استحکام و سختی یک آلیاژ، عزب دو روش اصلی وجود دارد: کارسرد یا عملیات حرارتی. مهمترین فرآیند عملیات حرارتی برای آلیاژهای غیر آهنی پیر سختی یا رسوب سختی است. برای استفاده از این روش، باید دیاگرام تعادلی دارای حلالیت جزئی در حالت جامد باشد و شیب الفبا انحلال بصورتی باشد که قابلیت انحلال در پایه حرارتهای بالاتر بیشتر از قابلیت انحلال در پایه حرارتهای پایین تر باشد.
پیر سختی یکی از آیین های استحکام بخشی به مادهها فلزی با اضافه کردن ذره های سخت و کاملاً پراکنده به آن است. با انتخاب درخور عناصر آلیاژی اضافه شونده و عملیات گرمایی، می توان توزیع مناسبی از رسوب حالت جماد فاز دوم را در زمینه ای که آن رسوبات را درخود حل کرده است پدید آورد. اگر حرف این عمل فلز استحکام یافت آن را بقایا سختی می نامند که روشی قابل استفاده در سطحی وسیع برای استحکام بخشی مادهها فلزی است.
چکیده
فولادهای میکروآلیاژی به سمت عنوان خانوادهای از فولادهای کم آلیاژ حرف استحکام بالا هستند تولید فولادهای میکروآلیاژی یکی از مهمترین پیشرفت های متالورژیکی چند دهه اخیر بوده است ، این فولادها به سمت خاطر داشتن ترکیب عالی از خواصی همچون استحکام بالا ، چقرمگی پسندیده ، تساهل پذیری و قابلیت جوشکاری مناسب ،از اهمیت ویژهای برخوردارند مقادیر بسیار جزئی از عناصر میکروآلیاژی می توانند تأثیر به سزایی بر خواص نهایی فولاد داشته باشند .
از آنجایی که این فولادها هنوز در ید تحقیق می باشند و همچنین از آنجائیکه یکی از آیین های بهبود اقارب باب فولادهای میکروآلیاژی فرآیندهای ترمومکانیکی (از قبیل Hot rolling Forgingو...) می باشند بنابراین در این پروژه آماج ، بررسی این فرآیند ها و همچنین معرفی و طبقهبندی فولادهای میکروآلیاژی می باشد .
کلید واژه : فولادهای میکروآلیاژی ، ترمومکانیکال، آهنگری