فروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانفروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانپاورپوینت-ppt-آلودگی صوتی و نویز در خودرو ها-در 27 اسلاید-powerpoint
» :: پاورپوینت-ppt-آلودگی صوتی و نویز در خودرو ها-در 27 اسلاید-powerpoint
---
---پاورپوینت طراحی شاسی و بدنه خودرو
» :: پاورپوینت طراحی شاسی و بدنه خودرو
این بار پاورپوینت کاملی باب مورد طراحی شاسی و بدنه خودرو می باشد
این بار پاورپوینت کاملی باب مورد طراحی شاسی و بدنه خودرو می باشد با این بار می توانید عرضه خود را در مورد طراحی بدنه و شاسی خودرو آماده کنید
آیرودینامیک خودرو
» :: آیرودینامیک اتومبیل
معنی ایرودینامیک باب اصل، چیزی به سمت جز مطالعه رفتار هوای
متحرک نیست. ار بخواهیم از رفتار هوا به نفع خود استعمال کنیم، باید
ببینیم که هوا به هنگام حرکت چگونه ادا می کند. از آزمایشات حرف دوچرخه یا
خودرو بدون سقف و همچنین از تجربیات خود در مورد تأثیر هوای توفانی. می
دانیم که یک تندباد دارای چه نیروی عظیمی است؛ کار یک متخصص ایرودینامیک
این است که از این نیروی عظیم برای بالا نگهداشتن هواپیما استعمال کند؛
برای مثال، اگر یک بالن ٧۵ بدن وزن داشته باشد، بالهای آن باید طوری
طراحی شوند که جریان هوا بتواند باب آنها فشاری معادل ٧۵ تن ایجاد کند. آماج
طراح بال اینست که باد نسبی تنها میزان نیرویی را تولید کند که آن نیرو
بالن را به سمت سمت بالا سوق دهد. وی دیگرمایل نیست که هوا نسبی نیرویی هم
برای پس زدن و عقب بردن هواپیما ایجاد کند. اما طراح متأسفانه قادر نیست به
آنچه می خواهد دست یابد، برای‌اینکه جریان آتمسفر در اطراف هواپیما مقداری هم نیروی
چهره به عقب تولید می کند که این نیرو حرکت چهره به جلوی هواپیما را محدود می
سازد. نیروی رو به عقب در آشکار مهندسان هوانوردی به سمت نیروی پسار یا رانش
معکوس یعنی نیرویی که بالن را به سمت عقب می کشد، معروف است. شما هم اگر رو
به سمت هوا رکاب بزنید یا بدوید، احساس خواهید کرد که نیرویی شما را از عقب می
کشد و از پیشرویتان جلوگیری می کند. نیرویی که رو به بالا عمل کرده، وزن
هواپیما را اسم می کند نیروی برآر (بردارنده الا بالا برنده) نام دارد. پس
آشکار می شود که این مهندسان عمر خود را صرف تلاش برای طراحی بال و بدنه می
کنند تا بتوانند به زیادترین نیروی برآر حرف کمترین نیروی پسار دست یابند.
یعنی به سمت چیزی برسند که در اصطلاح فنی بهترین انتساب برآر به پسار نامیده می
شود. حال می استطاعت مشکل آنان را به سمت دوقسمت تقسیم کرد؛ نخست باید کاری کنند
که پسار پیکر اصلی هواپیما (پسار بدنه) تا حد امکان بی‌حال و اندک باشد. برای
اینکار باید از ایجاد هرگونه پستی و بلندی و استفاده از سطوح زبر و ناصاف
جلوگیری کنند و شکل مناسبی برای دم و دماغه هواپیما انتخاب کنند. شکل خوب و
درخور برای پسار کمتر باب هوا، کم و بیش باید نظیر شکل بدن ماهی باشد که در
ماء پسار چندانی تولید نمیکند. به سمت بند دیگر، دماغه هواپیما باید کاملاً
گرد باشد و آن آن مخروطی و کشیده. البته ممکن است فکر کنید این نوک دماغه
است که باید مخروطی و تند باشد، لیکن باید دانست که این نوع شکل بدنه برای
هواپیماهایی که کندتر از تعجیل آواز پرواز می کنند مناسب نیست. از سوی دیگر،
اگر مسایل را تا اینجا به سمت دقت پشت کرده باشید ممکن است سوال کنید که چرا
باید هوای آشفته در پشت سر بالن از پیشروی آن جلوگیری کند. در حقیقت نیز
آتمسفر نمی تواند چیزی را به پس بکشد، چون هوا مثل آب است نه مثل طناب. حتی
اگر تکه ای از هوا را به سمت جسمی گره بزنیم نمی توانیم آن جسم را بکشیم، زیرا
ذرات هوا از هم باز می شود و بند نیز از بین می رود..
معنی ایرودینامیک باب اصل، چیزی به سمت جز مطالعه رفتار هوای
متحرک نیست. ار بخواهیم از رفتار هوا به نفع خود استعمال کنیم، باید
ببینیم که هوا به هنگام حرکت چگونه ادا می کند. از آزمایشات حرف دوچرخه یا
خودرو بدون سقف و همچنین از تجربیات خود در مورد تأثیر هوای توفانی. می
دانیم که یک تندباد دارای چه نیروی عظیمی است؛ کار یک متخصص ایرودینامیک
این است که از این نیروی عظیم برای بالا نگهداشتن هواپیما استعمال کند؛
برای مثال، اگر یک بالن ٧۵ بدن وزن داشته باشد، بالهای آن باید طوری
طراحی شوند که جریان هوا بتواند باب آنها فشاری معادل ٧۵ تن ایجاد کند. آماج
طراح بال اینست که باد نسبی تنها میزان نیرویی را تولید کند که آن نیرو
بالن را به سمت سمت بالا سوق دهد. وی دیگرمایل نیست که هوا نسبی نیرویی هم
برای پس زدن و عقب بردن هواپیما ایجاد کند. اما طراح متأسفانه قادر نیست به
آنچه می خواهد دست یابد، برای‌اینکه جریان آتمسفر در اطراف هواپیما مقداری هم نیروی
چهره به عقب تولید می کند که این نیرو حرکت چهره به جلوی هواپیما را محدود می
سازد. نیروی رو به عقب در آشکار مهندسان هوانوردی به سمت نیروی پسار یا رانش
معکوس یعنی نیرویی که بالن را به سمت عقب می کشد، معروف است. شما هم اگر رو
به سمت هوا رکاب بزنید یا بدوید، احساس خواهید کرد که نیرویی شما را از عقب می
کشد و از پیشرویتان جلوگیری می کند. نیرویی که رو به بالا عمل کرده، وزن
هواپیما را اسم می کند نیروی برآر (بردارنده الا بالا برنده) نام دارد. پس
آشکار می شود که این مهندسان عمر خود را صرف تلاش برای طراحی بال و بدنه می
کنند تا بتوانند به زیادترین نیروی برآر حرف کمترین نیروی پسار دست یابند.
یعنی به سمت چیزی برسند که در اصطلاح فنی بهترین انتساب برآر به پسار نامیده می
شود. حال می استطاعت مشکل آنان را به سمت دوقسمت تقسیم کرد؛ نخست باید کاری کنند
که پسار پیکر اصلی هواپیما (پسار بدنه) تا حد امکان بی‌حال و اندک باشد. برای
اینکار باید از ایجاد هرگونه پستی و بلندی و استفاده از سطوح زبر و ناصاف
جلوگیری کنند و شکل مناسبی برای دم و دماغه هواپیما انتخاب کنند. شکل خوب و
درخور برای پسار کمتر باب هوا، کم و بیش باید نظیر شکل بدن ماهی باشد که در
ماء پسار چندانی تولید نمیکند. به سمت بند دیگر، دماغه هواپیما باید کاملاً
گرد باشد و آن آن مخروطی و کشیده. البته ممکن است فکر کنید این نوک دماغه
است که باید مخروطی و تند باشد، لیکن باید دانست که این نوع شکل بدنه برای
هواپیماهایی که کندتر از تعجیل آواز پرواز می کنند مناسب نیست. از سوی دیگر،
اگر مسایل را تا اینجا به سمت دقت پشت کرده باشید ممکن است سوال کنید که چرا
باید هوای آشفته در پشت سر بالن از پیشروی آن جلوگیری کند. در حقیقت نیز
آتمسفر نمی تواند چیزی را به پس بکشد، چون هوا مثل آب است نه مثل طناب. حتی
اگر تکه ای از هوا را به سمت جسمی گره بزنیم نمی توانیم آن جسم را بکشیم، زیرا
ذرات هوا از هم باز می شود و بند نیز از بین می رود..
فهرست :
ایرودینامیک خودرو
نیروی درگ چیست؟
ضریب پسار چیست؟
طراحی اتومبیل
نیروی آیرودینامیکی
گشتاور توان جانب
مولفه های نیروی مقاوم
آیرودینامیک و افت مصرف سوخت
نتایج چند الگو طرحهای ایده اولاد آیرودینامیک
نمومه ی روی آیرو دینامیکی حرف سرعت اجسام