در قانون مجازات اسلامی برای اثبات بعضی از جرائم منافی عفت، به سمت بود دلایل خاص قانونی منوط شده است. چنانچه آن دلایل قانونی خاص بود نداشته باشد، ادا منافی عفت ارتکابی قابل اثبات نخواهد بود. وجود این روش سبب میشود تا باب بسیاری از موارد اثم ارتکابی برازنده اثبات نباشد، زیرا تحصیل دلایل مورد تماشا قانونگذار یا به سهولت امکان نمییابد یا اساساً امکانپذیر نیست. در نتیجه حقوق قربانیان جرم و شکات خصوصی در جرائم منافی اتقا تضییع میگردد و جامعه نیز باب معرض ارتکاب جرائم مهم منکراتی قرار میگیرد. در این مقاله جرائم منافی عفت، ادله اثبات دعوی جزائی و دلایل اختصاصی جرائم منافی عفت مناسبت بررسی و تحلیل قرار گرفته و سعی شده که راهکارهای عملی حاضر برای رهایی از این نارسائیها مورد شناسایی رسم گیرد تا شاید در پرتو آن بتوان قربانیان جرائم منافی اتقا را یاری بروز که بتوانند از حقوق قانونی و مشروع خود دفاع کنند.
باب جامعه اسلامی ایران با مکاشفه از شریعت مقدس اسلام و سنتهای دیرینه و عفت ذاتی ایرانیان، اعمال منافی عفت درطول تاریخ استحاله یافته و مصادیق بیشتری پیدا کرده است که حرف دیدگاههای ملی، محلی، سنتی و مذهبی به سمت خوبی میتواند مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. باب قانون تادیب اسلامی پنج قسم مجازات ذکر شده است:
۱)- حدود؛ ۲)- قصاص؛ ۳)- دیات؛ ۴)- تعزیرات؛ ۵)- مجازاتهای بازدارنده مجازاتهای جرائم منافی اتقا در مقررات مرتبط به «حدود»، «تعزیرات» و «مجازاتهای بازدارنده» بیان شده است.