فروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانفروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگان
عملکرد اقتصادی در سه دولت docx.docx و رشد اقتصادی سه دولت.
» :: عملکرد اقتصادی در سه اقبال docx. docx و رشد اقتصادی سه دولت.
رشد اقتصادی سه دولت.
به گزارش خبرنگار اقتصادی مشرق ،به سمت طور طبیعی سال اختتام دولت‌ها را باید سال به سمت نتیجه رسیدن برنامه‌های هشت‌ساله تمام رئیس‌جمهور دانست. در حوزه اقتصاد نیز همین قاعده، جاری است. ازاین‌رو تشبیه عملکرد سه دولت هاشمی، خاتمی و احمدی‌نژاد باب سه شاخص مهم اقتصادی ارج تورم، نرخ بیکاری و رشد اقتصادی می‌تواند ارزیابی مناسبی درباره اندازه موفقیت این سه دولت باشد که در ظاهر، حرف شعارها و رویکردهای متفاوتی بر سر کار آمده‌اند.
* رشد اقتصادی
از لحاظ رشد اقتصادی، دولت‌های خاتمی و هاشمی در سال آخری خویش، عملکرد نزدیکی داشته‌اند. رشد اقتصادی کشور در سال 1375 به 6.1 درصد حیات که هشت سال بعد در سال آخر دولت خاتمی به 6.4 درصد رسید. اما اقبال احمدی‌نژاد، از لحاظ رشد اقتصادی عملکرد خوبی نداشته است و نبود احصا متمرکز و مستند باب 2 سال اخیر دستیابی ظریف به سمت آمار رشد اقتصادی در دولت دهم را با مشکل مواجه کرده است و اما طبق برآوردهای بین پژوهش‌های مجلس، رشد اقتصادی سال پیش در حالت خوش‌بینانه صفر بوده است. این موضوع با توجه به کاهش شدید رشد بخش‌های نفت، تکنیک و کشاورزی، کاملا برازنده اجابت است .
* نرخ تورم
از دید نرخ تورم هیچ کدام از سه اقبال اخیر، عملکرد قابل دفاعی نداشته‌اند و در تمام سه دولت، آدم ایران تورم دورقمی را تحمل کرده‌اند. البته دولت هاشمی که در اواسط پیشه خویش تورم 50 درصدی نیز به مردم تحمیل کرده بود، در سال پایانی کار خویش توانست این نرخ را به 23.2 درصد برساند. نرخ تورم سال پایانی دولت خاتمی 15.2 درصد و ارج تورم سال پایانی اقبال احمدی‌نژاد 31 درصد بوده است .
* نرخ بیکاری
ارج بیکاری کشور باب سه دولت اخیر تقریبا مشابه بوده و هیچ دولتی نتوانست به نرخ بیکاری تک‌رقمی دست یابد. نرخ بیکاری در سال آخر اقبال هاشمی 12 درصد، دولت خاتمی 10.3 درصد و دولت احمدی‌نژاد حرف برابر آخری آمار منتشره که مربوط به پاییز سال گذشته است 11.2 درصد بوده است و حتماً در دوران احمدی نژاد ورود به بازار کار بیشتر دهه شصتی ها را باید در نظر گرفت ،اما وعده هایی در دوره اقبال نهم و دهم در رابطه حرف اصل کنی بیکاری داده شد که هیچ گاه محقق نشد و این مسئله وعده های بر زمین مانده،باید برای کاندیداهای ریاست جمهوری آزمایش ای باشد که در سخنرانی های انتخاباتی خود دقت بیشتری کنند .
رشد اقتصادی سه دولت.به گزارش خبرنگار اقتصادی مشرق ،به سمت طور طبیعی سال اختتام دولت‌ها را باید سال به سمت نتیجه رسیدن برنامه‌های هشت‌ساله تمام رئیس‌جمهور دانست. در حوزه اقتصاد نیز همین قاعده، جاری است. ازاین‌رو تشبیه عملکرد سه دولت هاشمی، خاتمی و احمدی‌نژاد باب سه شاخص مهم اقتصادی ارج تورم، نرخ بیکاری و رشد اقتصادی می‌تواند ارزیابی مناسبی درباره اندازه موفقیت این سه دولت باشد که در ظاهر، حرف شعارها و رویکردهای متفاوتی بر سر کار آمده‌اند.
* رشد اقتصادی
از لحاظ رشد اقتصادی، دولت‌های خاتمی و هاشمی در سال آخری خویش، عملکرد نزدیکی داشته‌اند. رشد اقتصادی کشور در سال 1375 به 6.1 درصد حیات که هشت سال بعد در سال آخر دولت خاتمی به 6.4 درصد رسید. اما اقبال احمدی‌نژاد، از لحاظ رشد اقتصادی عملکرد خوبی نداشته است و نبود احصا متمرکز و مستند باب 2 سال اخیر دستیابی ظریف به سمت آمار رشد اقتصادی در دولت دهم را با مشکل مواجه کرده است و اما طبق برآوردهای بین پژوهش‌های مجلس، رشد اقتصادی سال پیش در حالت خوش‌بینانه صفر بوده است. این موضوع با توجه به کاهش شدید رشد بخش‌های نفت، تکنیک و کشاورزی، کاملا برازنده اجابت است .
* نرخ تورم
از دید نرخ تورم هیچ کدام از سه اقبال اخیر، عملکرد قابل دفاعی نداشته‌اند و در تمام سه دولت، آدم ایران تورم دورقمی را تحمل کرده‌اند. البته دولت هاشمی که در اواسط پیشه خویش تورم 50 درصدی نیز به مردم تحمیل کرده بود، در سال پایانی کار خویش توانست این نرخ را به 23.2 درصد برساند. نرخ تورم سال پایانی دولت خاتمی 15.2 درصد و ارج تورم سال پایانی اقبال احمدی‌نژاد 31 درصد بوده است .
* نرخ بیکاری
ارج بیکاری کشور باب سه دولت اخیر تقریبا مشابه بوده و هیچ دولتی نتوانست به نرخ بیکاری تک‌رقمی دست یابد. نرخ بیکاری در سال آخر اقبال هاشمی 12 درصد، دولت خاتمی 10.3 درصد و دولت احمدی‌نژاد حرف برابر آخری آمار منتشره که مربوط به پاییز سال گذشته است 11.2 درصد بوده است و حتماً در دوران احمدی نژاد ورود به بازار کار بیشتر دهه شصتی ها را باید در نظر گرفت ،اما وعده هایی در دوره اقبال نهم و دهم در رابطه حرف اصل کنی بیکاری داده شد که هیچ گاه محقق نشد و این مسئله وعده های بر زمین مانده،باید برای کاندیداهای ریاست جمهوری آزمایش ای باشد که در سخنرانی های انتخاباتی خود دقت بیشتری کنند .