زبان مهمترین و کاملترین وسیله ارتباط آشکار انسان ها، و انتقال دانش، تجربه و
فرهنگ میان اقوام و نسل های مختلف است. از دو صورت زبان که “مکتوب” و
“ملفوظ” باشد، صورت ملفوظ یا گفتاری ثانیه برای ارتباطات آوایی در اجتماع،
گفتگوها و حتی بحث و پیکار ها به پیشه می رفته ، ولی وظیفه انتقال دانش و
تجربه، صدور امر های حکومتی، عقد قراردادها ومانند آن بر عهده ی صورت
خط لسان بوده است. لسان به کمک گونه ی مکتوب الا نوشتاری،پیوندی مستمر
بین گذشته و اسم و آتی انسان ها برقرار کرده است.
