» :: کتاب سمرقندیان چاه می گویند
سمرقند نامی است آشنا, نه تنها از بهر همه ایرانیان و ایرانی زبانان
عالم, حرف از بهر همه مردمانی که در گوشه و کنار جهان, این نام را در
افسانه ها و تواریخ صفت اند و در مسیر آشنایی با بلندترین قله های
فرهنگ و تمدن بشری, ثانیه را به یاد سپرده اند.
اگر از میان همه صور و ویژگیهای الوان سمرقند, نام این دیار کهن
را تنها در صفت زبان و ادب پارسی بجوییم, سمرقند و اطراف آن را هم از
خاستنگاه ها و رتبه های اصلی زبان دری و هم زاد بوم بیشترین شاعران و
ادیبان پارسی گوی خواهیم یافت/ از این چهره گفتار و گویش سمرقندیان که
از عصر رودکی تاکنون حرف تمام فراز و فرودها هنوز نغز و ناب مانده است,
پهناور این لسان احتمالا بتواند معیار و شاخصی برای زبان پارسی در خط
که به نامهای فارسی, دری و تاجیکی صفت میشود باشد...