برای برآورد میزان همدلی افراد از مقیاس اتحاد مهرابیان و اپستین (1972) استفاده می شود. این مقیاس دارای 33 پرسش است که 17 استخبار ثانیه بصورت مثبت و 16 پرسش دیگر به صورت باژگونه طرح شده اند. استخبار های شماره ی 3، 4، 6، 11، 13، 12، 20، 21، 23، 24، 26، 28، 30، 32 و 33 پرسش های منفی مقیاس را تشکیل دادند (مانند ارائه عواطف باب بین افراد جامعه برای من آزار دهنده است) و بقیه ی پرسش ها، پرسش های مثبت را تشکیل باده دانند (مانند هنگامی که فردی را باده بینم که در میان گروه خود را اجنبی احساس می کند، دچار اندوه می شوم) استخبار ها به صورت 5 گزینه ای طرح شده: کاملاً موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و بهکمال مخالفم می باشد که به ترتیب امتیازهای 5 حرف 1 را کسب باده کنند.
به نظر مگارگی، کوک و مندلسون (1976) دو سنخ از افراد مرتکب اجرا پرخاشگرانه شدید می شوند؛ اشخاصی که عادت به پرخاشگری دارند و اشخاصی که به شدت دارای مهار افراطی اند. افراد با مهار زیاد، بیشتر اوقات واکنش پرخاشگرانه برازنده با تحریک نشان نمی دهند و باب مقابل ابراز هرگونه پرخاشگری بازداری نشان می دهند، اما گاهی درصورتی که تحریک زیاد باشد، امکان دارد حالت بسیار پرخاشگرانه ای داشته باشند. مگارگی و همکارانش اعتقاد داشتند که به طور معمول تشدد اجرا پرخاشگرانه توسط افرادی که افسار افراطی دارند، بیش از اشخاصی است که مهار کمتری دارند.
مادهها وارونه: 2، 4، 10، 11، 16، 17، 19، 24
زیر مقیاس نشخوار ذهنی: 1، 3، 5، 7، 9، 11، 13، 15، 17، 19، 21، 23
زیرمقیاس تامل: 2، 4، 6، 8، 10، 12، 14، 16، 18، 20، 22، 24