فروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانفروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانموضوع مقاله: ایجاد کردن خلاقیت و نوآوری در سازمان
بهبود نوآوری ادامه‌دار و فراگیر در سازمانها ،در حقیقت نوعی کندو کاو منظم برای یافتن عشوه ها و پتواز های نو به فشارها و تغییر و تحولات محیطی است. از آنجا که باب محیطهای بغرنج و متحول امروزی دیگر این واکنشهای تکراری برای رویارویی با این تغییرات کارامد نمیباشد،لذا باید دایم در جسجوی راههای جدید و ابتکاری برای واکنش در محیط برآمد و همراه تاثیرپذیری از این تحولات حرف آنها تاثیر اداره و بدانها شکل دلخواه را داد ..برای آنکه بتوان در دنیای متلاطم و متغیر امروز به حیات ادامه داد باید به نوآوری و خلاقیت چهر آورد. بنابراین در این مقاله سعی شده است، با ارائه تعاریفی از خلاقیت و نوآوری،ایجاد خلاقیت و نوآوری در اداره را مورد بررسی و مطالعه رسم دا د.
سوئیچ واژه: خلاقیت، نوآوری،بهبود،سازمان،تحول سازمانی
مقدمه:
خلاقیت[1] هر نظام اجتماعی، مظهر ایا مبتنی بر نظم منطقی و تابعی از خلاقیت افرادی است که انتظام از آنها ایجاد شده است . حرف پیشرفت روز افزون دانش و تکنولوژی و جریان بسیط اطلاعات،امروزه جامعه ضمیر اول شخص جمع نیازمند آموزش مهارت هایی است که با استعانت آنها بتواند همگام حرف توسعه علم و فناوری به پیش برود. و برای این پیشه باید آماج پرورش انسانهایی باشد که بتوانند با مغزی خلاق حرف مشکلات روبه رو شده و آنها را از بین بردارند. امروزه مردم ضمیر اول شخص جمع نیازمند پرورش خلاقیت هستند که با خلق افکار نو به سمت سوی یک جامعه سعادتمند بی‌آغازی بردارند. هر انسانی به یک پیمانه ای علم و تجربه دارد که دیگری آن را ندارد،هیچ کس باقدرت نیست به سمت میزان اطلاعات واقعی هر کس که در گوشه ذهن او پنهان است اساس ببرد. این اطلاعات زمانی به حرکت باب باده آید که انگیزه ای قوی سبب رها صیرورت ثانیه به بیرون ذهن می شود و در نهایت سبب می شود جریانی از علم و دانش و تجربیات میان آنها روان شود که این همان اساس ساز نوآوری [2] و آفرینشگری خواهد بود. یکی از اسباب بایست برای پدیدار شدن این افکار نو وجود آرامش مغز است،به همین خاطر لازم است انسانها بکوشند در جامعه شرایطی پدید آید که در تختخواب آن مغز بیندیشد و تکامل یابد و سبب ساز اذهان نو و اسباب برای سازندگی در جامعه (سازمان) مهیا شود.
حرف توجه به مواردی که فوقأ به آنها استعاره شد در مقاله حاضر سعی خواهد شد تا اصیل به مرور ادبیات موضوعی مربوط، عرضه پیشنهاداتی به منظور ابداع کردن آفرینشگری و نوآوری در سازمانها عنوان شود تا بتواند به عنوان مبنایی از بهر بررسی و بررسی‌ها بیشتر مربوط به موضوع در دنیای واقعی باشد.
تعریفها و مفاهیم خلاقیت و نوآوری
دانشمندان ، آفرینشگری و نوآوری را به سمت صورتهای متعدد و متنوعی تعریف کرده‌اند که هر یک به نوعی ، روشنگر آتی از فرآیند آفرینشگری و نوآوری است. خلاقیت، بند است از به سمت کارگیری استطاعت های ذهنی برای ایجاد یک اندیشه یا مفهوم جدید، خلاقیت فرآیند تکامل بخشیدن به دیدگاه های بدیع و تخیلی درباره موقعیت‌های مختلف تعریف شده است. (کایزر،4:1968) هربت فوکس[3] معتقد است که "فراگرد خلاقیت عبارت است از هر نوع فراگرد تفکری که مسئله ای را به سمت طور سودبخش و بدیع حل کند." و همچنین اریک فروم[4] نیز معتقد است که "خلاقیت ،توانایی دیدن(آگاه شدن) و پتواز دادن است." ( رضاییان،102:1385) نوآوری : فرآیندی که کارآفرین حرف یک آرمان خلاق و برخودار ازجوانب کاربردی قابلیت ایجا د یک ارزش جدید را از جاده تولید یک اروس ویژه و یا از طریق منبع‌ها ابتکاری کالای قبـلـی رابدست می آورد ، نوآوری می نامند. استفاده از پتانسیل های جدید که میانجیگری کارآفرینان کشف میشود و می تواند با ساختن یک کالای جدید و الا یک ارزش نو کــه از طریق تغییر فرآیند تولید و منابع دیگرسان بوجود باده آید، را نوآوری می نامند. ( پیتر دراکر) از آفرینشگری تا ابتکار غالباً راهی طولانی در پیش است و تا اندیشه‌ای ابتکاری به صورت بار یا خدمتی جدید در آید زمانی طولانی می گذرد و تلاشها و کوششهای انبوه به عمل می آید. (الوانی،224:1389) زمانی که موضوع خلاقیت از زاویه تغییر تکنولوژیک امعان می شود ، از دو واژه نزدیک به بازهم مرتب استفاده می شود: اختراع و نوآوری، آفرینش عبارت است از خلق یک تکنولوژی نوین،این فن‌آوری نوین می تواند یک محصول ، یک فرآیند یا یک جهاز پیشتر شناخته شده باشد. نوآوری، حاوی خلق کالا،خدمت یا فرایندی است که برای یک سازمان جدید است.یک نوآوری می تواند تغییری باشد در آیین صنعتی، که موجب ارتقای برخه وری می شود. اگر چه واژه آفرینشگری با نوآوری به گونه مترادف استفاده باده شود لیک غالب محققان براین باورند که دو اصطلاح ابتکار و خلاقیت باید به سنخ جداگانه مورد نظر قرار گیرند. ماهیت آفرینشگری یا اختراع را از نوآوری می‌توان به وسیله معادله زیر تفکیک کرد. انتفاع + اختراع + مفهوم = نوآوری
در برابری نوآوری بالا، کلمه مفهوم اشاره بر آرمان ای است که با توجه به چارچوب مرجعی آن، فرد ، دپارتمان، اداره و الا یک دانش انباشته شده جدید است. لغت آفرینش اشاره به سمت هر ایده جدیدی است که به حقیقت رسیده باشد. واژه بهره‌بردن [5] حرف به سمت دست آوردن حداکثر استفاده از یک اختراع ارشاد دارد. با تدقیق به سمت مطالب مطروحه ، برای نهادینه کردن آفرینشگری و نوآوری در سازمان سه آژانس حیاتی، شامل: برنامه ریزی ، فرهنگ سازمانی و قالب سازمانی مناسبت بررسی قرار می گیرد..
اهمیت خلاقیت:
تداوم حیات سازمانها به باسازی آنها بستگی دارد.باسازی سازمانها از طریق هماهنگ کردن اهداف با وضعیت روز و اصلاح و تندرستی روشهای حصول این اهداف اجرا باده شود. بدون باسازی ،سازمان نمی تواند دوام اضافی بیاورد. خلاقیت برای بقای هر تشکیلاتی بایست است. حرف گذشت دوران سازمان های غیر خلاق از صحنه محو می شوند گرچه امکان‌پذیر است این سنخ سازمان ها در عملیاتی که در یک مقطع از عمر خود درگیر آن هستند،موفق باشند ولی سرانجام مجبور به تعطیل یا استحاله در سازمانند. ( رضاییان،34:1387) آنچه در دهه های اخیر تازگی دارد سرعت تحولات شگفت انگیز در زمینه های جوراجور است. آنچه امروز بیشتر از پیش بر سازمان ها آشکار گشته است،ضرورت پیش بینی راههای است به غرض رفع نیازهای که امکان‌پذیر است،در آینده به دنبال تغییرات احتمالی آشکار شود،که تمام سازمانی یا باید از پیش خود را برای چنین تغییراتی آماده سازد یا اینکه خطر تلاقی با چگونگی بحران واقعی را بپذیرد. باب نتیجه برای پیش بینی راههایی که به رفع نیازها استعانت کند،باید سازمان بتواند خلاقیت و نوآوری را نهادینه آهسته چون با آفرینشگری است که راههای جدیدی بدست می آید. و این بحث ما نشان دهنده اهمیت خلاقیت و نوآوری در سازمان است. حرف توجه به مطالب مطروحه ، برای نهادینه اجرا کردن آفرینشگری و نوآوری در سازمان سه عامل حیاتی، شامل: برنامه ریزی[6] ، دائره‌المعارف تشکیلاتی [7] و قالب تشکیلاتی [8] مناسبت بررسی قرار می گیرد.
1_ برنامه ریزی:
مسیر ممتد خلاقیت و ابتکار با برنامه ریزی آغاز میشود. مدیران مأموریت و هدفهای راهبردی سازمانی را با بازشناخت آماج ها و گرامر جلسات به گونه ای ترسیم میکنند که تغییر خلاق و نوآور سازمان را هدایت کنند.آنان با تحلیل موقعیت،محیط را از نظر علامت های خطر و فرصت ها می آزمایند و برای آگاهی از نقاط بی‌بنیگی و تاب بالقوه سازمانی و برای غلبه حرف مشکلات و یا بهره برداری کردن از استحاله خلاق و نوآور طرح های مناسب را تنظیم می کنند. برنامه های سازمانی باید جسور،واقع بینانه و انعطاف پذیر باشند تا بتوانند جاده را برای نو آوری مطلوب پیوسته کنند و همچنین باید مسائل غیر قابل پیش پوز را که غالبآ در فرایند آفرینشگری و نوآوری ظاهر می شوند باب تماشا داشته باشند هرچند،خلاقیت ش