تز کارشناسی ارشد
رشته مدرسی معارف اسلامی
گرایش آشنایی حرف منبعها اسلامی
این رساله کنکاشی تطبیقی پیرامون نفس و مسائل ثانیه از منظر ابنسینا و ملاصدراست؛ تاخت تن از فیلسوفان بزرگ اسلامی که در فلسفه صاحب نظر بوده و علاقهمندی بسیاری انتساب به سوژه نفس در آثار خویش نشان دادهاند.
از آنجایی که حجم برازنده توجهی از آثار مختلف ایندو حکیم به نفس اختصاص دارد، ما از ابنسینا تذکره شفاء و از ملاصدرا تذکره اسفار را انتخاب کرده و نظرات آنها در ایندو کتاب مناسبت بررسی قرار میدهیم. باب آغاز نظرات ابنسینا در شفاء پیرامون نفس بیان شده است؛ سپس مهمترین نظریههای ملاصدرا در اسفار در مورد نفس بیان میگردد و در بخش آخری جزوه ضمن معرفی اجمالی نظرات هر دو فیلسوف، مشکلات و نقاط قوت و ضعف نظریههای آنها مورد بحث، تشبیه و تحلیل قرار گرفته است.
مسائلی چون تجرّد نفس، رابطه نفس با بدن، حدوث نفس، آخرت خود و کیفیّت بدن اخروی از چالش برانگیزترین مباحثی است که محل تضارب آرای ایندو فیلسوف واقع شده است. ابنسینا باب بحث تجرّد نفس، فقط خود ناطقه را مجرّد میداند و بر بقاء آن بلد اقامه کرده است؛ حدوث نفس را روحانی دانسته و رابطه خود با پیکر را رابطهای شوقی و اشتغالی قرار میدهد. او معاد روحانی را با براهین عقلی قابل تایید میداند، اما از اثبات معاد جسمانی ابراز عجز نموده و در نتیجه ثانیه را تنها از طریق دلایل نقلی قابل پذیرش میداند.
باب مقابل ملاصدرا باب بحث تجرّد نفس قائل به تجرّد تام عقلی است، اضافه بر نفس ناطقه انسانی، نفس جانوری ایضاً مجرّد میداند؛ حدوث نفس انسانی را ثابت میکند، اما برخلاف نظر ابنسینا حدوث آن را جسمانی دانسته و رابطه نفس حرف بدن را فطری و اسم و ذاتی میداند. او معاد را بازهم روحانی و بازهم جسمانی دانسته است و برخلاف نظر ابنسینا بر اثبات معاد جسمانی اقامه برهان نموده است.