آزادی فردی و حدود آن در حکومت اسلامی

خرید این محصول

» :: آزادی فردی و حدود ثانیه در حکومت اسلامی

تاریخ بشریت آکنده از مبارزات و درگیریها وتصادمات گروههای مختلف انسانی است . انسان بحکم داشتن چاپ اجتماعی ، از همان روزهای نخستین خلفت ، زندگی فردی را رها کرده و زیستن با دیگر همنوعان را پیشه خویش ساخته است . در این زندگی که خود بخود برپایه نیاز روبرو و تعاون حرف یکدیگر پدید آمده است همواره برخوردها و همکاریها وجود داشته است .

انسان ، به سمت زودی ، احساس و امکان استیلا خود را بر موجودات طبیعت و حیوانات دریافت و در پست دستیابی حرف آنها و بهره گیری از آنها برآمد ، در جاده تثبیت استیلا خود واستثمار آنها با مقاومت آگاهانه ای برخورد نکرد بلکه می بایست رموز و فنون نفوذ و استیلا را با بکار انداخت آمادگی خود و آگاهی یافتن از قوانین طبیعت و قوای غریزی پنهان در حیوانات که هردو ثابت و تقریباً لایتغیر هستند کشف کند .

مناسبت تقبیح قرار می دهد .

انسان باب اصل خود آزاد است یعنی نسبت به موجودات دیگر این امتیاز را دارد که می تواند بین خوبیها و بدیها یکی را تعیین نماید ولی پیوسته این آزادی به سوی انتخاب خوبیها هدایت می شود و انسان مسئول است که از بدیها دوری جوید و به سمت خوبیها روی آورد ، حتی اگر ترک این خوبی وبا ارتکاب ثانیه بدی ، به سمت کسی لطمه ای وارد نسازد و مخل آزادی دیگری نباشد. اسلام ، آزادی انسان را تنها محدود به سمت عدم دخالت دیگران باب کار او و گزینش او نمیداند بلکه آزادی از اوهام و اباطیل و هواهای نفسانی و عادات و آداب غلط را نیز شرط استواری آزادی می داند . از آنها به عنوان قید و بندهایی یادمیکند که آزادی را از آدم سلب می کنند و بشر باید باب گسستن آنها و آزاد کردن خود بکوشد .

خرید این محصول