فصل اول :
" آغاز "
حسابداری صنعتی صفت ای از حسابداری است . که با هزینه یابی محصول سر کار دارد ، هزینه یابی بار اطلاعات موردنیاز را برای تهیه صورتهای مالی در مورد قیمتتمام شده موجودیها و قیمت تمام شده کالای فروش رفته فراهم می آورد . حسابداری صنعتی گاههی اوقات حسابداری مدیریت نی نامیده می شود باید به سمت عنوان بازوی مدیریت باب ارتباط با برنامه ریزی و کنترل فعالیتها تلقی گردد . باب حقیقت حسابداری صنعتی مدیریت را با آلت حسابداری مورد نیاز جهت برنامه ریزی ، کنترل و ارزیابی عملیات مجهزمی نماید.
امروزه یکی از زمینه ها ی فعالیت انجمن های حسابداران آزموده کشوورهای مختلف سعی در ارائه مناسبترین روشهای محاسبه قیمت قید شده محصولات است . زیرا امتداد فعالیت مؤسسات تولیدی در صورتی امکان پذیر است که قیمتهای احتساب شده دقیق و قابل رقابت باب بازار تواید باشند . در غیر اینصورت یعنی ارائه غلط اطلاعات موجب گمراهی مدیران تصمیم گیرنده و در نتیجه از دست ادا کردن بازار فروش و نهایتاٌ تعطیلی بنگاه اقتصادی خواهد گردید . چگونگی محاسبه قیمت قید شده طی سالیان متمادی از تحولات و تغیرات چشمگیری بر خوردار بوده و هدف اصلی از این تغییرات ، دستیابی به سمت روشهای محاسبه دقیق قیمت قید شده محصولات بوده است . به دلیل اهمیت موضوع آیین های مختلف محاسبه قیمت قید شده مورد برسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد .
کاربردهای حسابداری صنعتی :
اطلاعات تهیه شده توسط حسابداری صنعتی باب تصمیم گیری و ارزیابی عملکرد مورد استفاده قرار می گیرد . تصمصم های مرتبط به تعیین قیمت فروش ، ساخت یا خرید و بودجه بندی با استعمال از اطلاعات حسابداری صنعتی اجرا می شود . هنگامی که اطلاعات حسابداری صنعتی بمنظور ارزیابی عملکرد فعالیت واحدهای جوراجور اداره ، توسط مدیران و در داخل سازمان مورد استفاده قرار می گیرند . باب ان حالت می گوئیم اطلاعات برای مقاصد " حسابداری مدیریت " مورد استفاده قرار گرفته است . اگر این اطلاعات به سمت آهنگ ارزیابی عملکرد سازمان و توسط استفاده ...تحقیق در عملیات (1)
یک رویکرد علمی که درصدد حل مسائل مدیریتی است و آماج ثانیه کمک به مدیران جهت تصمیم گیری بهتر است. تماشا این علم بسان سایر علوم به مسائل مدیریتی یک نگاه سیستماتیک و منطقی است ] تحقیق در عملیات : کاربرد روش علمی برای تحلیل و حل مسائل و تصمیمات مدیریتی است [
موضوع تحقیق باب عملیات [OR] باب درازا جنگ جهانی دوم توسط دانشمندان انگلیسی توسعه و گسترش یافت. دلیل انجام قید اینسان مطالعاتی محدودیت منبعها و بودجه نظامی بود. پس از جنگ ، توفیق گروههای ارتشی توجه مدیران صنعتی را به خود جلب کرد. زیرا ورود تخصص شغلی در تشکیلات تجاری نهار به سمت روز حادتر می شد و این وضع منجر به مسائل تصمیم گیری پیچیده ای شده بود که نهایتا سازمانها را مجبور نمود تا درصدد استفاده از موثرترین روشهای OR برآیند.
امروزه پیشرفت چشمگیر مبانی ریاضی فنون تحقیق باب اعمال و توسعه تکنولوژی رایانه، دامنه استعمال تحقیق در عملیات را به سمت جایی کشانده که امروزه سازمانها درصدد تهیه سیستمهای هوشمند با استعمال از سخن فازی هستند.
*مقدمه
پارت ها که از نژاد آریایی ایرانی بوده ٬امارت ساقط شده هخامنشیان را از جانشین اسکندر مقدونی (سلوکیان )پس گرفته و بیش از دو قرن ٬ دو لتی نیرو مند از آژنگ تا روم ایجاد نمودند.
روشهای معماری سلسله های اشکانی و ساسانی در ایران اسم پایین عنوان عشوه معماری پارتی مشخص می گردد. پس از انقراض امارت سلوکیان بدست «ارشک » ( بنیان گذار آل اشکانیان )، قوم ایرانی نژاد « پارت » بر ایران چیره می شود و بار دیگر اداره و کنترل کشور بدست ایرانیان می افتد و دوران غلبه عنصر هنری یونان، در ایران خاتمه باده یابد.
پارت ها در زمینه صناعت ٬ معماری و آبادی سازی خلاقیت و ابتکار بسیاری را ایجاد نمودند. باب معماری دو عنصر نو بروز :چون احداث گنبد بر روی بنا های چهار ضلعی و دیگری ساخت بناگر های ایوانی طاق صلابه ٬ که از انتها و دو جانب دیگر با دیوار های بسته و سقفی سهمی گونه دربر دارد ٬ منسوب به این دوره است.
عشوه معماری پارتی
معماری پارتی با معماری پارسی تفاوت های بسیار دارد. در این دوره توانایی فراهم آوردن بهترین و مرغوب ترین صلاحدید بنا از دورترین نقاط کشور وجود نداشت، بنابراین بنا ها بیشتر حرف مصالح دم دست و بومی ساخته می شدند. باب این دوره معماران بجای بکاربردن تیرهای جانب پوشش افقی سقف ها، روش دیگری را برای پوشش آخرین ساختمان ها بکار گرفتند که احتمالا مهمترین تحول معماری قبل از اسلام باب ایران باشد. بدین ترتیب استعمال از گنبد ( بجای بام که برای تحمل وزن آن علاوه بر تیر و تیرچه های چوبی داخل سقف، می بایست تعداد اضافی ستون سنگی نیز در زیر آن بکار جریان ) شروع می شود. علاوه برگنبد، تنپوش های طاقی و قوسی ایضاً در ساختمان ها همزمان با گنبد آغاز می شوند. به سمت کمک این سنخ پوشش ها معماران این دوره توانستند دهانه های بزرگی را بدون نیاز به ستون بپوشانند. تمام پوشش ها باب این دوره به تقلید از شکل پوسته تخم مرغ و « هلوچین » ( بیز الا تاب ) ساخته باده شوند و به همین دلیل اسامی بیشتر قوس های این دوره از اسم بذر پرنده ( خاگ ) و تاب گرفته شده است مثل « هلوچین » - « بیز » - « خاگی » و مرغانه ». بناهای این دوره دارای حیاطی بودند که درگاه ها بطرف آن باز می شد و اطراف آن ها را باروهایی باده ساختند. جهاز « حیاط مرکزی » که از خصوصیت های معماری « درون گرای » ایران است در این دوره رسمیت یافت. در این دوره ایضاً الگو عهد هخامنشیان در بنا های حرف عظمت قرینه بودن بنا ( جفت )، رعایت می شده است. همچنین در بناها یا تا کاخ هایی که برای اقامت و تعیش ساخته می شوند از سیستم « پدجفت » (عدم احترام تقارن باب ساختمان که باعث تنوع فضاهای معمارانه می گردد ) استفاده می شد و این قضا را در کاخ « سروستان » به ثانیه درجه رعایت کرده اند که حتی تاخت فضای یکسان در این کاخ چشم نمی شود.
در این دوران است که تدقیق به سمت معماری یونانی رو به افول می رود و استفاده از مصالح بومی رواج می یابد، مهمترین دستاورد این عصر استفاده از پوششهای طاقی در دهانه های بزرگ و گنبدها باب زمینه چهار اذن می باشد که آتشکده فیروزآباد ، کاخ بیشابور ، کاخ سروستان ، درگاه کرخه از الگو های ابنیه این دوران می باشند. در این عصر گچ بری با خطوط خرد و خم و استفاده از کنگره ها در نمای ساختمانها رواج یافته و قرینه سازی در نیایشگاهها و ارگ ها مناسبت توجه قرار می گیرد. .
از ویژگی و سبک معماری آنها تکنیک آوری پیشرفته طراحی و اجرای طاق گنبد ٬ حرف برخه گیری از مصالح بومی ٬پرهیز از تظلم و عظمت تحمیلی بنا بر حس بیقدری انسانی و تنوع در طراحی مصالح را می توان آوازه برد.
بهره گیری از آسمانههای خمیده تاقی و گنبدی (تاق آهنگ، فرد و تویزه و نیم گنبد) برخه گیری از چفدهای مازه دار برای تاقها و گنبدها پی سازی با صفت لاشه؛ گوشه سازی چوبی، سکنج، ترمبه و فیلپوش باب زیر گنبدها ٬ساختمایههای بوم آورد، سنگ لاشه، آجر خام و آجر، ملات گیر چارو در این شیوه چشمگیر میباشد.
شهر پارتی عمدتا بر نقشه حلقه چهره چون : مرو ٬ تیسفون و الحضر برپا گشته بود. به سمت اعتقاد پاره ای از مورخین به سمت دلیل ساخت راحت تر و امکان دفاع بهتر آن ٬ باده تواند در این خصوص نقش داشته باشد.
مهمترین بنا های شهر پارتی عموما ارگ و پرستشکده بودند.
بنا به بعضی آثار این دوران مبنی به سمت تزئین سر ستون ها به سمت عشوه کورنتی بیانگر نفوذ هنر هلنیسم بر این بخش ها می باشد. تزیینات معماری داخلی پارتی افزونتر صورتگری و گچ بری در سطوح وسیع است. صفت کاری ٬ بکارگیری نصفه ستون نیز از دیگر عناصر تزئینات بیرونی این بنا می باشد.
مصالح ساختمانی مناسبت استفاده در دوران اشکانیان بیشتر سنگهای پاکتراش و در زمان ساسانیان اکثرا" از خشت خام، آجر خام پخته و سنگ لاشه ( لاشه صفت ) می باشند. برای آراستن ساختمان ها کاشیهای لعابدار و لاجورد و نیز اندود گچ مورد استعمال قرار باده گرفت. بایست به سمت توضیح است که هنر گچ بری در زمان ساسانیان به اوج خود می رسد و زیباترین نقوش برجسته گچی در این دوران زینت بخش ساختمان های مختلف باده گردند ) هم چنین برای فرش کردن کف کاخ ها از سنگ تکه های رنگی استفاده می کردند. یکی از ملات های مورد استعمال در این دوران ملات « گیرچارو » ( قیرچارو ) می باشد. ملات قیر چارو تشکیل شده از: شیرآهک، اقلیم رس شسته شده و آسیاب شده، گچ نیم پخته و نیم کوب، گاورس ( ماسه ای حرف دانه هایی به اندازه ارزن ) شکرسنگ، شیره اسم انگور یا خرما، بعضی اوقات پشم بز الا پشم شتر نیز به سمت این ملات اضافه می کرده اند. این ملات به علت استحکام بابرکت باب مقابل فشار و هم چنین داشتن مقاومت مطلوب در مقابل نفوذ آب در دیوار سد ها و پایه پل ها و بازهم قید اینسان برای اندود سقف ساختمان ها و ... مناسبت استفاده قرار می گرفته است. هم چنین ملات دیگری بنام « ساروج » ( چارو ) که تشکیل شده شیر آهک، خاک رس لویی و پیرز و احتمالا" بقایای اجسامسوخته و ... می باشد برای ساخت بناهای ارزق مورد استفاده رسم می گرفته است.
یکی دیگر از ویژگی های معماری پارتی استفاده از طرح های جوراجور و غیر یکنواخت در بناها است، بگونه ای که تا تاخت ساختمان را نمی توان یافت که نقشه های یکسان داشته باشند ( به جز از رعایت اصول بنیادی و عمده )، برعکس طرح کلیساها یا دیگر ابنیه اروپایی که در یک دوره خاص غالبا" دارای الگو و اطلس ای یکسان می باشند.
مهمترین ویژگیهای معماری شیوه پارتی:
گوناگونی در طرح ها و برخه گیری از اندام های گوناگون●
جفت سازی باب نیایشگاه ها و کاخ های پذیرایی و عدم خمیده سازی در کاخ صفت و خانه ها ●
درونگرایی با بهره گیری از میانسرا ●
شکوه و بزرگواری ادا کردن به ساختمانها با بند ساختن آنها ●
ملتها قدیم اقل کم پس از استقرار باب کنار رود ها و تشکیل جوامع اولیه بشری با تعیین حدود املاک زراعی و باغات و املاک مسکونی خود از سنگ و چوب و آیت گذاریهای خاص، به اهمیت درج باغ خود پی بردند تا نسل های آتی که وارثان این املاک می شدند به حدود و بندها تملک خود آگاه باشند.
باستانی ترین سند به ید آمده از تمدنهای اولیه مربوط به نقشه اراضی آبادی «دونگی» از کشور «کلده» بوده است که چهار هزار سال قبل از میلاد قدمت دارد و اراضی را به قطعات شبیه به سمت اشکال هندسی، مرتب و تقسیم کرده اند.
داریوش از شاهان ایران جانب دریافت مالیات از جمهوریهای یونانی در آسیای صغیر نیز دستور داده بود که اراضی مزروعی را ارزیابی و با قید اضلاع و مساحت باب دفاتری ثبت نمایند. سروپوش تولیوس، ششمین پادشاه روم نیز مقرر کرده بود که اسامی مالکین، اندازه مالکیت، ویژگیها املاک، اضلاع اراضی و دیگر خصوصیات در دفاتر مخصوصی به ثبت برسند و حقوق ارتفاقی املاک مجاور انتساب به سمت آن ملک و نیز نسبت به یکدیگر نیز به ثبت برسد و هر چهار سال یک بار مورد تجدید نظر قرار گیرد.
امروزه حفاریها و اکتشافات انجام شده میانجیگری باستانشناسان، تا حدی تاریخچه مبهم و تاریک گذشته بشری را مشعشع نموده که ثبت برگه در نزد مللی چون مصریان و رومیان و در کلده و آشور و ایلام قدیم معمول بوده و این ملتها شرعیات و قواعد و مقرراتی برای تثبیت معاملات و عقود خود داشته اند.[1]
حفاریها و اکتشافات به ادا آمده توسط باستانشناسان در کلده، آشور و ایلام (ایران قدیم) نشانگر این موضوع است که باب ایران نیز ثبت اسناد و معاملات مانند روم و یونان قدیم رایج بوده است. بررسی تاریخ دوران امارت انوشیروان نیز بیانگر این امر است که از جمله وظایف فرمانفرمایان یکی این حیات که تغییرات حاصله در باغ را ثبت نمایند و قضاتی به نقاط مختلف از ولایات ارسال می داشتند تا ضمن حل و فصل خصومت در بین مردم معاملات آنان را انتظام و در دفاتری ثبت نمایند.
ایضاً در دوره امارت مغولها در ایران در هر شهرنشین قضاوت خانه ای بود که دفاتری مانند دفاتر ادارات ثبت جاری را داشت و آدم امانات خود را به آنجا سپردند و در دفاتر به ثبت می رساندند. در زمان غازان خان هم قضات با یک نفر از معتمدان ـ که دارای دفاتری بودند ـ بنچاق ها و اسناد را با مندرجات سند و تاریخ آن درج می کردند و مردم عادی از نوشتن اسناد ممنوع بودند، برای درج اسناد اسم الثبت نیز دریافت می کردند و اسناد قبیل در اسم عدل پاک می شد و سند جدید تنظیمی را به صاحب آن تسلیم می نمودند. در دوران حکومت پادشاهان صفوی نیز مرجعی به نام «صدر دیوانخانه» وجود داشت که دارای قاضی شرع بود ضمن رسیدگی به حل و دوران مرافعات و مسائل معاملات، اسناد، عقدنامه ها و طلاق نامه ها، اسناد مردم را ضمن اینکه در دفتر مخصوصی درج می نمود، مهر نیز می زد.
باب قرون اخیر در شهرهای بزرگ مراجع و علمای مذهبی دفاتری به نام (دفتر شرعیات) داشتند که اجمال ای از معاملهها آدم را که نزد ایشان معامله انجام می دادند در دفتر مزبور ثبت می کردند و دریافت معامله نیز حرف اصحاب معامله ذیل صفحه ثبت را امضاء می نمودند.
آغازین مادهها قانونی نوشته شده در خصوص درج معاملات و اسناد مردم میانجیگری میرزا حسین خان سپهسالار و به گرامر ناصرالدین شاه قاجار صورت گرفت که کتابچه ایا تهیه شد و با معاملات انجام شده بر طبق مواد قانونی آن رفتار می شد و به تبعیت از دول متدول ثانیه زمان به اسناد تمبر خورده و تعشق می کردند تا ضمن اعتبار بخشیدن به اسناد از تقلب و تزویر نیز جلوگیری می شد.[2]
پس از نوشتجات میرزا حسین خان سپهسالار قانون درج در 21 ثور 1290 شمسی (در 139 ماده) اجابت شد. قانون مزبور ثبت اسناد را اجباری ننمود، سرپرست پس از ثبت ورقه سندیت آن بین طرفین محرز بوده است.
باب دوره چهارم تقنینیه قانون ثبت دیگری در 21 حمل 1302 (در 125 ماده) اجابت شد. قانون مزبور ثبت املاک را در موارد خالصجات (دهات، مرتعها الا اراضی شاهی) که بین اتباع خارجه (ماده 34) اجباری دانسته و ایضاً هر معامله ای که پشت از ثبت ملک می شده درج آن در دفتر باغ بایست بوده والّا دولت آنها را رسمی نمی شناخت.
باب 22 بهمن 1308 قانون ثبت اسناد و املاک تحت 256 ماده تصویب گردید که ثبت املاک و بعضی اسناد را اجباری نموده بود. در قانون ثبتی که در 26 اسفند ماه واحد زمان ( 1310 تحت 141 ماده به تصویب رسید و از فروردین واحد زمان ( 1311 به مورد ادا گذاشته شد و بعداً اصلاحات و الحاقات در آن صورت گرفت درج اسناد اختیاری و بسان املاک که ثبت آنها الزامی است، مردم در ثبت اسناد خویش اجباری ندارند و می توانند از ثبت معاملات و قراردادها و تعهدات و اسم عقود خود در دفاتر اسناد رسمی خودداری نمایند. بهجز در مواردی که در مواد 46 و 47 ق.ث به ثبت آنها دستور داده شده است:
1- قلوه عقود و معاملهها راجع به عین یا منافع املاکی که قبلاً در دفتر باغ ثبت شده باشد.