سرشکن کردن و تخصیص ادا کردن بهای تمام شده دارایی ثابت را به طریقی معقول و آراسته به دوره های استفاده از ثانیه را استهلاک گویند.
بهای تمام شده طبقمعمول در درازا مدت استفاده از دارایی ، ثابت می ماند، بطوریکه باب آخر عمر مفید دارایی، مجموع اقلام استهلاک دوره های استفاده از آن برابر می شود با بهای اولیه منهای ارزشی که از بهر توانگری اسقاط (Salvage Value) در نظر افسرده شده است.