» :: ساختار داخلی ریزپردازنده ها
ریزپردازنده قلب هر رایانه دستی یا رومیزی است که به عنوان تنها پردازشگر
اسم آشنا شدهاست. یک آلت محاسبهای کامل است که چهر یک تراشه واحد
اسم میشود و مجموع دستورات دستگاه را ادا میکند. سه کار مهم را انجام
میدهد یکی اینکه از واحد همبستگی منطقی/ حساب، استعمال میکند یعنی کارهای
وابسته به سمت ریاضی چون جمع، تفریق، زدن و تقسیمکردن را انجام میدهد، دوم
میتواند دادهها را از مکان یک حفظه به حافظه دیگر انتقال دهد و سوم
اینکه میتواند تصمیم بگیرد و به یک سری از دستورات جدید که براساس آن
تصمیمات است جهش کند. فناوری پردازندهها بر پایه حداقل درازا کانال
ترانزیستورهای آنها که معمولاً “mosfet” هستند سنجیده میشوند. باب واحدهای
پردازش اسم P۴ رایج این مقدار ۰٫۱۸ میکرون است. در پردازندههای جدید این
میزان به سمت 32 نانومتر کاهش پیدا کردهاست و هم اکنون نیز سعی بر کاهش آن
است. یکی دیگر از معیارهای فناوری پردازندهها حداکثر بسامد پالس ساعت
(Clock Pulse) است. هرچه این مقدار افزونتر باشد واحدهای منطقی اندرونی سریع تر
به ورودیها اثر میدهند.