امام زمان

خرید این محصول

» :: معصوم زمان

مورّخ جلیل، علی بن الحسین بن علی المسعودی، متوفای سنه 346 ﻫ.ق، نقل کرده که نسیم و ماریه گفته اند: جناب صاحب الزمان هنگامی که ولادت یافت حرف دو زانو نشست؛ و انگشت سبّابه خویش را به سوی سپهر بلند نمود، سپس عطسه کرد، آنگاه گفت: آ« الحمد الله رب العاملین و صلّی آفریدگار علی محمدٍ و آله من عبد داخرٍ آموزگار غیر مستنکف و لا مستکبر – سپس فرمود:- زعمت الظلمة أن حجة الله داحضة و لو اجازه لنا فی الکلام زال الشک آ». ( مسعودی،اثبات الوصیة، ص 251. )

( تمجید و ستایش از برای خداوند است که آفریدگار چهانیان است و درود آفریدگار حرف محمد و آل او از بنده ای که ذلیل و حقیر از برای خداست بدون اینکه سرکشی و کبر و منیّتی داشته باشد ـ بعد فرمودند: ـ ستمگران می پندارند که استدلال الهی باطل شده و از بین می رود و ار ضمیر اول شخص جمع اذن در سخن داشتیم هر آینه شک و تردید برطرف شده و مرتفع می گردید ).

در جمله نخستین حمد و ثنای خدا فرموده و سپس صلوات بر محمد و آل محمد و باب جمله سوم اقرار به عبودیت و بندگی و ذلّت در جلو خدا می کنند و آنگاه ظالمان و ستمگران را به سمت خطا و اشتباهشان تنبّه می دهند که آنان تصوّر می کنند حجّتهای الهی از بین خواهد رفت، در حالی که حجّتها و براهین پروردگار بلند همواره زنده و جاوید است و از بین رفتنی نخواهد بود.

خرید این محصول

امام زمان

خرید این محصول

» :: امام دوران

خرید این محصول