» :: تذکره درشتی

علیاشرف درویشیان نویسنده ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران است.
برخی از نوشتههای خویش را سابق از انقلاب ۱۳۵۷ با نام مستعار «لطیف
تلخستانی» صفت میکرد. وی پیش و پس از انقلاب قید پاس به علت فعالیتهای
دیپلماتیک زندانی شد. درویشیان باب داستان هایش به مردم فرودست می پردازد. همچنین
بسیاری از داستان های درویشیان بهر هایی از زندگی اجتماعی خودش را به
تصویر می کشد. وی ابتدا دوستی خود با قصه و قصه گویی را از سنین کودکی و از
جاده داستان های مادربزرگ و پدرش عنوان باده کند و همچنین فضای فرهنگی
ابتدای دهۀ سی شمسی را باب بارور شدن ذهنیت خود مؤثر می داند. درویشیان
نخستین داستان خود را که هرگز منتشر نشد باب اسارتگاه دیزل آباد کرمانشاه نگارش
کرد. وی در آثارش به شاگردان خود و نیز محیط فقرزدۀ شهر کرمانشاه و
روستاهای اکناف آن می پردازد و تکثر از ناملایمات و محرومیت های مردم را
تاویل باده کند. وی می گوید پشت از مرگ صمد بهرنگی در واحد زمان ( ۱۳۴۸، کوشیده تا راه
او را ادامه بدهد...
پرخاش آلبوم ده داستان کوتاه که نخستین بار در سال ۱۳۷۳- در ۱۰۵ صفحه- توسط نشر چشمه منتشر شد.