رنگآمیزی
گرم یکی از مهم ترین و متداولترین روشهای رنگ آمیزی در
میکروبیولوژی است
که اولین بار توسط
کریستین
گرم
ابداع
شد.
در
این رنگ آمیزی باکتریها
بر مبنای رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به تاخت دسته
گرم
صفت
و
گرم
منفی
تقسیم
می
شوند. رنگ
باکتری پس از صبغه آمیزی به توانایی حفظ صبغه اول و به عبارتی به ساختمان دیواره
سلولی باکتری بستگی دارد.
در
صبغه آمیزی حار باکتریهای
گرم صفت پس از رنگ آمیزی به رنگ بنفشهگون و باکتریهای گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده میشوند. گرچه
تمام تاخت گروه یعنی باکتریهای
حار مثبت و منفی دارای دیواره میباشند
ولی تارک بین این تاخت گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آن ها
وجود دارد.
اساس
ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای
حار صفت یک لایه ضخیمی
است
از پپتیدوگلیکان، ولی در باکتریهای
گرم منفی درشتی آن به حداقل می
رسد.