فروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانفروش فایل
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانکتاب گلچین غزلیات بیدل دهلوی
» :: کتاب گلچین غزلیات بیدل دهلوی
ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل فرزند میرزا عبدالخالق باب سال ۱۰۵۴ه. ق.
به دنیا آمد. او شاعر پارسی‌گوی است که از ترکان جغتائی ارلاس بدخشان بود؛
وی در پتنه باب ایالت آبسال هندوستان متولد شد و تربیت یافت و بیشتر عمر خود
را در شاه جهان‌آباد دهلی به سمت آبرو و آزادی زندگی کرد و با اندیشه‌های ژرف
آثار آراسته و منثور خود را ابداع نمود.
او در سال ۱۰۷۹ ه. ق. بخدمت محمداعظم بن پات زیب پیوست. سپس، به تماشا
پرداخت، و سرانجام، باب سال ۱۰۹۶ه. ق. باب دهلی سکنی گزید، و نزد آصف جاه
اول، (نظام حیدرآباد) دکن منزلت دراز داشت.
بیدل به‌روز پنج‌شنبه چهارم صفر واحد زمان ( ۱۱۳۳ ه. ق. در دهلی زندگی را بدرود
گفت و در ساحت خانه‌اش، باب جایی‌که خودش تعیین کرده بود، دفن گردید.
پژوهشهای استاد سید محمد داؤد الحسینی در پیرامون زندگی میرزا عبدالقادر
بیدل، شاهد حرف آن‌اند، که عظام بیدل بعد از دفن مؤقت در صحن خانه‌اش، به
وسیلهٔ مریدان و ارادتمندان و بازماندگان خاندانش، به سمت وطن حقیقی او
افغانستان انتقال داده شده، و مزار وی باب هند نیست. قابل یادهانیست که
پژوهشهای دانشمند روانشاد پوهاند آقا امیر شاه همام، استاد بشر شناسی در
پوهنتون (دانشگاه) کابل که در مورد «مغل‌ها» انجام داده و باب جراید
افغانستان منتشر شده است، به صورت آشکارا آرم می‌دهد که مادر بیدل از شاخهٔ
چغتایی‌های ساکن در دهکدهٔ «یکه ظریف» خواجه رواش کابل بوده است، بومی که-
مطابق به سمت پژوهشهای شادروان استاد سید محمد داؤد حسینی - بعدها عظام میرزا
عبدالقادر بیدل بعد از انتقال از دهلی، در جناح تربت «میرزا ظریف» مامایش
به اقلیم سپرده شد. مزاری که باب دهلی به سمت نام بیدل شهرت داده شده، جعلی
می‌باشد. ((با تأسف مجله‌ای که نوشتهٔ استاد همام در ثانیه به پراکندن رسیده است،
در حال اسم به دسترسم قرار ندارد. همین که ثانیه را از سیم به دست آوردم
شماره، برگ و سال آن را ثبت می‌نمایم.) )
ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل فرزند میرزا عبدالخالق باب سال ۱۰۵۴ه. ق.
به دنیا آمد. او شاعر پارسی‌گوی است که از ترکان جغتائی ارلاس بدخشان بود؛
وی در پتنه باب ایالت آبسال هندوستان متولد شد و تربیت یافت و بیشتر عمر خود
را در شاه جهان‌آباد دهلی به سمت آبرو و آزادی زندگی کرد و با اندیشه‌های ژرف
آثار آراسته و منثور خود را ابداع نمود.
او در سال ۱۰۷۹ ه. ق. بخدمت محمداعظم بن پات زیب پیوست. سپس، به تماشا
پرداخت، و سرانجام، باب سال ۱۰۹۶ه. ق. باب دهلی سکنی گزید، و نزد آصف جاه
اول، (نظام حیدرآباد) دکن منزلت دراز داشت.
بیدل به‌روز پنج‌شنبه چهارم صفر واحد زمان ( ۱۱۳۳ ه. ق. در دهلی زندگی را بدرود
گفت و در ساحت خانه‌اش، باب جایی‌که خودش تعیین کرده بود، دفن گردید.
پژوهشهای استاد سید محمد داؤد الحسینی در پیرامون زندگی میرزا عبدالقادر
بیدل، شاهد حرف آن‌اند، که عظام بیدل بعد از دفن مؤقت در صحن خانه‌اش، به
وسیلهٔ مریدان و ارادتمندان و بازماندگان خاندانش، به سمت وطن حقیقی او
افغانستان انتقال داده شده، و مزار وی باب هند نیست. قابل یادهانیست که
پژوهشهای دانشمند روانشاد پوهاند آقا امیر شاه همام، استاد بشر شناسی در
پوهنتون (دانشگاه) کابل که در مورد «مغل‌ها» انجام داده و باب جراید
افغانستان منتشر شده است، به صورت آشکارا آرم می‌دهد که مادر بیدل از شاخهٔ
چغتایی‌های ساکن در دهکدهٔ «یکه ظریف» خواجه رواش کابل بوده است، بومی که-
مطابق به سمت پژوهشهای شادروان استاد سید محمد داؤد حسینی - بعدها عظام میرزا
عبدالقادر بیدل بعد از انتقال از دهلی، در جناح تربت «میرزا ظریف» مامایش
به اقلیم سپرده شد. مزاری که باب دهلی به سمت نام بیدل شهرت داده شده، جعلی
می‌باشد. ((با تأسف مجله‌ای که نوشتهٔ استاد همام در ثانیه به پراکندن رسیده است،
در حال اسم به دسترسم قرار ندارد. همین که ثانیه را از سیم به دست آوردم
شماره، برگ و سال آن را ثبت می‌نمایم.) )مجموعه 100 غزل بسیار زیبا و خواندنی از امام خمینی (ره)
» :: مجموعه 100 غزل بسیار زیبا و خواندنی از معصوم خمینی (ره)
جان جهان
به تو دل بستم و غیر حرف کسى نیست مرا جُز تو اى روان جــــهان، دادرسى نیست مرا
عاشق روى تــوام، اى تراب بى مثل و مانند به خدا، غیر تو هــرگز هــــوسى نیست مرا
بـــا تو هستم، ز تو هرگز نشدم دور؛ ولى چه استطاعت کرد که بانگ جــــرسى نیست مرا
پــــرده از روى بینداز، به جان تـــــو قســم غیـــر دیــــدار پوشاک مـــلتمسى نیست مرا
جرب نباشى بـــرم، اى پـــردگى هرجـــــایى ارزش قدس چـــو بـــال مگسى نیست مرا
مــــده از جنت و از حــــــور و قصورم خبرى جز رخ دوست نظر سوى کسى نیست مرا
کتاب دیوان غزلیات فخرالّدین عراقی
» :: کتاب دیوان غزلیات فخرالّدین عراقی
ز شاعران فارسی زبان در سدهٔ هفتم هجری می‌باشد. او در کمیجان به دنیا آمد و
یکی از بهترین افراد باب آن دوره بود . در مناسبت آوازه و نسب عراقی میان غالب
تذکره‌نویسان اختلاف است. به روایت حمدالله خزانه‌دار درکتاب زیبای تاریخ
گزیده نام او ابراهیم، لقبش فخرالدین و نام اب و جدش بوذرجمهر این
عبدالغفار الجوالقی باب همدان است.
ز شاعران فارسی زبان در سدهٔ هفتم هجری می‌باشد. او در کمیجان به دنیا آمد و
یکی از بهترین افراد باب آن دوره بود . در مناسبت آوازه و نسب عراقی میان غالب
تذکره‌نویسان اختلاف است. به روایت حمدالله خزانه‌دار درکتاب زیبای تاریخ
گزیده نام او ابراهیم، لقبش فخرالدین و نام اب و جدش بوذرجمهر این
عبدالغفار الجوالقی باب همدان است.