» :: مسئولیت بین المللی-jozveh.rar
مسئولیت بین المللی
وقتی از مسئولیت بین المللی صحبت می شود، در واقع آمیزش از آداب ثانویه است که با قواعد اولیه
تفاوت دارد.
در واقع قواعد اولیه، نقش تعیین تکالیف را به چهره مستقیم بر تقبل دارند (مثل حقوق معاهدات) اما
قواعد ثانویه به مرحله اجرا و تعارض قواعد اولیه مربوط باده شوند (عواقب ناشی از زوال رعایت قواعد
اولیه)
در حقوق داخلی ، عنوانی به آوازه "مسئولیت دولت" نداریم و اعمال حاکمیتی دولت ، مسئولیت زا نیست
ولی این مسئله در حقوق بین الملل پذیرفته شده است.
مسئولیت، ناشی از اساس تساوی دولتهاست. چرا که ار دولتها جلو هستند، برابری آنها در حقوق و
تکالیف است و مسئولیت بین المللی، در حقیقت تضمینی است برای تساوی دولتها.
مسئولیت بین المللی ارچه اهمیت زیادی دارد ، ولی رژیم حقوقی آن به آهستگی پیش رفته است و بیشتر
قوانین آن عرفی است ، علت این امر نیز خصیصه اجتماع بین الملل است.
در اولین تلاشها ، در واحد زمان ( ۱۹۳۰ در کنفرانس تدوین حقوق بین الملل در ژنو، به سوژه مسئولیت بین
المللی دولتها پرداخته شد اما اصلی قواعد مربوط به سمت مسئولیت ، "مسئولیت ناشی از رفتار با بیگانگان" بود
و در نهایت این کنفرانس پیروز به تدوین آداب حقوق بین الملل نشد . اما پس از تشکیل سازمان ملل متحد
، کمیسیون ادرار بین الملل که خویش به مجمع عمومی بوده و وظیفه آن تدوین و توسعه مترقیانه قواعد
حقوق بین الملل است ، از همان سال ۱۹۴۹ تدوین آداب مسئولیت بین المللی را باب برنامه کار خود قرار
داد. حتماً از آنجا که اختلاف نظر زیادی بر سر شیوه تدوین میان اندام وجود دارد روند تدوین و توسعه
قوانین درباب مسئولیت بین المللی بسیار کند بوده است.
اولین اندرون کمیسیون "گارسیا آمادور" حرف مسئولیت ناشی از رفتار با بیگانگان تمرکز داشت در حالیکه
مسئولیت بین المللی، بسیار فراتر از ثانیه بوده و مسئولیت اقدام با بیگانگان یکی از شاخه های آن است.
از واحد زمان ( ۱۹۶۳ حرف ۱۹۸۰ مخبر کمیسیون "روبرتو آگو" بود که سنگ بنای طرح فعلی را گذاشت. لیک جرم
۱۹ این طرح باب باب مسئولیت کیفری اقبال ، بحث برانگیز بود.
بازبینی کلی در این طرح میانجیگری "جیمز کرافورد" صورت گرفت و در سال ۲۰۰۱ این طرح به تصویب
کمیسیون رسید و در مجمع مورد بحث شد.
در بازنگری چهره گرفته، مسئولیت کیفری دولت ، حذف شد که علت آن را می استطاعت در موارد ذیل
خلاصه نمود:
۱- زوال توانایی کیفردادن دولت (اگرچه این دلیل چندان صحیح نیست و می توان دولت را مثلا جریمه نقدی
بروز و برخی حقوقدانان پیشنهاد کرده اند، کمینه در مسائل زیست محیطی مسئولیت کیفری دولت وجود
داشته باشد)
۲- خدشه دار صیرورت حاکمیت دولتها
۳- احتیاج بیشتر برای پیشرفت در بخش مسئولیت افراد
۴- عدم بود هماهنگی و امکانات بایست
۵- ه مصلحت نبودن برای روابط بین المللی
اگرچه طرح کمیسیون هنوز به صورت کنوانسیون باب نیامده است سرپرست در رویه بین المللی، عملا به طرح
کمیسیون استناد باده شود و بارها مورد استفاده قرار گرفته است و باده توان گفت مفاد طرح، عرفی شده
است.
مساله دیگر اینکه کمیسیون ، مسئله حمایت دیپلماتیک را از سایر موارد مسئولیت جدا کرده و از بهر آن
خبرنگار ویژه تعیین بروز که طرح این مواد نیز در سال ۲۰۰۶ تصویب شد.
از آنجا که سازمانهای بین المللی، ماهیتا حرف دولتها متفاوت هستند، سوژه مسئولیت سازمانهای بین المللی
باب سال ۲۰۰۲ در گرامر کار کمیسیون قرار گرفت. گزارشگر ویژه این طرح "جورجیوگاجا" بود که
طرح وی در سال ۲۰۰۱ در ۶۶ ماده درباب مسئولیت سازمانهای بین المللی به تصویب رسید.
در مفهوم کلاسیک حقوق بین الملل، مسئولیت، به سمت جبران خسارت محدود بود و در واقع مسئله "زیان"
نقش محوری داشت. اعم از آنکه بیتجربه از عدم رعایت قوانین بین المللی باشد یا رعایت آنها .
این مفهوم، باب واقع برداشتی مبتنی بر ادرار مدنی است که در آن تک تک افراد مسئولیت دارند. ولی در
روابط بین دولتها کاربرد ندارد ، چرا که باب جامعه بین المللی با حاکمیت دولتها و فواید خاص هر یک از
آنها برابر هستیم.
به همین دلیل در ماده ۱ طرح مسئولیت بین المللی کمیسیون ادرار بین الملل ( ۲۰۰۱ ) ، مبنای مسئولیت
بین المللی، ابطال قواعد ادرار بین الملل، بدون توجه به نتیجه است. یعنی تمام عمل مختلفانه دولت که
برخلاف موازین و آییننامهها بین المللی باشد ، صرف نظر از اینکه عمل سابقالذکر موجب خسارت بشود یا
نشود سبب مسئولیت دولت است.
به سمت عنوان مثال نقض یک معاهده مرتبط به حقوق بشر توسط یک دولت به دلیل عدم وجود در مقررات
اندرونی موجب ایجاد آسیب برای دولت دیگری نمی شود ، اما به دلیل نقض قوانین بین المللی موجب
مسئولیت برای آن دولت است. چرا که در برابر ادا غیرقانونی ، فقط دولت زیان دیده نیست که می تواند
اثر نشان دهد حرف هر فرد جامعه بین المللی و جامعه بین المللی می توانند عکس العمل نشان دهند.
(البته این سنخ اثر بیشتر در سازمانها و نهادهای بین المللی دیده می شود)
اخیرا در حقوق بین الملل مواردی مورد بحث شده که عمل یک دولت ارچه متخلفانه نیست اما زیانبار است
(مثل آسیب به سمت محیط زیست با بود رعایت همه موازین و مقررات)
از آنجا که باب ماده ۱ طرح کمیسیون به این مورد پرداخته نشده بود ، کمیسیون تصمیم گرفت جرم دیگری
در این ارتباط در طرح بگنجاند. اما می توان گفت در موارد اینچنینی به دلیل اینکه همه احتیاطات لازم
رعایت نشده