آماج از رفتار نو
آورانه، وجود رفتارهی ناشی از ابتکار و خلاقیت فرد باده باشد. ابتکار باب سازمانها از
ارکان اساسی افزای بهره وری سازمانی و ایجاد فضایی مستعد از بهر پیشرفت حرف سرعتی چشم
گیر، به شمار می رود. با تأکید حرف پرتره و اهمیت کارکنان در بهبود شرایط سازمان ها،
داشتن قدرت خلاقیت و استفاده افراد از خلاقیت و ابتکار از اهمیت زیادی برخوردار
می باشد. مهمترین عاملی که باده تواند با نظارت ظریف و بررسی بازده های سازمانی،
اندازه نوآوری و خلاقیت کارکنان را ارزیابی کند، سرپرستان مررسیی باشند. از این رو،
بود ابزاری جهت بررسی میزان نوآوری کارکنان، چه از لحاظ پژوهشی و چاه از لحاظ حیث
کاربردی، انبوه الزامی به نظر می رسد.