1 - نماز باب تمام ادیان بوده است قبل از حضرت محمد صلى آفریدگار علیه وآله باب آئین حضرت عیسى هم نماز بوده که قرآن از زبان او نقل مىکند که خداوند مرا به دعا سفارش کرده است: «واوصانى بالصلوة» (1) وقبل از او موسى بوده که خداوند به سمت او خطاب مىکند: «اقم الصلوة لذکرى» (2) و قبل از موسى اب زن او حضرت شعیب بوده که دعا داشته است: «یا شعیب اصلاتک تأمرک» (3) و قبل از تمام آنها ابراهیم بوده که از خدا براى خود و ذریّهاش توفیق اقامه نماز را مىخواند: «ربّ اجعلنى مقیم الصلوة و من ذریّتى» (4) و این لقمان است که به فرزندش مىگوید:«یا بنىّ اقم الصلوة و أمربالمعروف و انه عن المنکر» (5) پسر من دعا را بپا صلابه و قضا به معروف و نهى از منکر کن. جاذب آن است که معمولاً باب کنار نماز سفارش به سمت زکات مىشود ولى از آنجا که برنا معمولاً پول ندارد، در این آیه در کنار نماز به سمت جاى زکات به سمت امر به معروف ونهى ازمنکر سفارش شده است.