باب این بهر به این سوژه می پردازیم که مولکول های پرانرژی چسان برای تولید ترکیبات قندی یا کربوهیدرات ها مورد استفادة گیاه رسم می گیرند.
الف- چرخة کلوین: باب سالهای بین 1946 تا 1953 سه بدن از دانشمندان به نامهای ملوین کلوین، جیمز بشام و آندروبنسون راه متابولیکی تبدیل گازکربنیک به سمت شکر را در گیاهان کشف کردند. آنها این کار را از طریق پیگیری از بین جارو کردن گازکربنیک رادیواکتیو آرم دار باب کشت های یاخته های جلبک انجام داده اند. آزمایشهای اولیة کلوین نشان داد جلبک هایی که به مدتی که دقیقه و یا بیشتر در رویگردان گازکربنیک نشان دار قرار افسرده بودند، ترکیب پیچیده ای از متابولیت های نشان دار، شامل قندها و اسیدهای آمینه تولید کردند. با بود این ، تجزیة جلبکی که 5 ثانیه در معرض گازکربنیک نشان دار رسم گفته بود آرم داد که اولین ترکیب پایدار رادیواکتیو فعال که باب جلبک تشکیل گردید 3- فسفوگلیسرات یا PG3 بوده است که در آغاز تنها از طرف گروه کربوکسیل (-COOH) آرم صلابه شده است. این نتایج بلافاصله این پیشنهاد را مورد بحث می سازد که PG3 میانجیگری کربوکسیلاسیون یک ترکیب دوکربنه به ید آمده است. چنین مادة پیش ساختی تاکنون کشف نشده است. چنانچه واکنش کربوکسیلاسیونی واقعاً اتفاق بیفتد فقط روی یک قند 5 کربنه به آوازه ریبولوز –5- فسفات یا RU5P انجام می گیرد.
در نتیجة کربوکسیلاسیون قتند 5 کربنة ریبولوز –5- فسفات، یک قند 6 کربنه به دست می آید که به سمت دو ترکیب سه کربنه تجزیه می گردد و هر کدام از این ترکیبات سه کربنه به یک ملکول PG3 تبدیل می گردند. جاده کلی این تغییر و تبدیل را که در شکل شمارة 219 آرم داده شده است، چرخة کلوین و یا جرخة احسایی پنتوز فسفات می نامند. این راه شامل کربوکسیلاسیونیک پنتوز، تشکیل ترکیبات قندی و بازیافت ریبولوز –5- فسفات یا Ru5P می باشد.
در جریان جستجوی یافتن کربوکسیلاسیون مادة مور اثر، ترکیبات حد واسط نشان دار فراوان دیگری کشف گردیدند. به عنوان مانند در مراحل اولیة راه، تنها کربن های شماره 3 و 4 در قند 6 کربنة فروکتوز –1، 6- بیس فسفات یا FBP نشان دار هستند، ولی در مراحل بعدی اندازه کمتری از کربن های این شکر نشان دار شده و شمارة این کربن ها کمتر از ترکیبات قند در مراحل اولیة راه است . مشاهدة جریان حرکت کربن نشان دار در انواع مختلف قندهای سه، پنج، شش و هفت کربنه ساختمان اصلی راه متابولیکی پیشندی کلوین را آشکار می کند که به سمت طور کامل باب شکل شمارة 219 آمده است. واقعیت بسیاری از واکنش هایی که پیشازاین به چهره پیش بینی بیان شده بود در مطالعات بعدی آزمایشگاهی با استفاده از آنزیم های جوراجور به تأیید رسیده است.