خوراک به موادی گفته باده شود که پشت از خورده شدن توسط حیوان هضم، جذب و مورد استفاده رسم گیرند و همچنین آن بخش از غذا را که توسط حیوان مناسبت استعمال قرار می گیرد مواد مغذی می گویند .
در شترمرغ نیز بسان سایر دامها،تغذیه حدود 80-70 % هزینة پرورش را در بر می گیرد که البته حرف تدقیق به قابلیتهای بالای شترمرغ در استفاده از غذاهای فقیر و متنوع باده استطاعت تا حد زیادی از این هزینه ها را جبران کرد.حرف بود گذشت بیش از یک قرن از پرورش شترمرغ اهلی هنوز اطلاعات چندان دقیقی از نیازهای غذایی این طایر در دسترس نمی باشد.
شترمرغ ها بطور کامل علفخوار نیستند و در حیات وحش بخشی از خوراک آنها را حشرات، پستانداران کوچک مارمولکها و حتی گاهی تخم پرندگان تشکیل می دهند. شترمرغ ها قابلیت زندگی باب مراتع فقیر را دارند و می توانند به سمت راحتی باب مکانهایی که گاو و حتی گوسفند قادر به زندگی نیستند، خوراک مورد نیاز خود را تهیه نمایند.
مطالعات اجرا گرفته حرف روی شترمرغ ها نشان می دهد که آنها قادرند جرم بالایی از الیاف صفت را گوارش نمایند.
مسیر حرکت غذای مصرفی در شترمرغ ها بدین صورت است که خوراک آغاز از سرخنای به پیش معده رفته و گوارش اولیه بوسیله شیره معدی انجام باده گیرد، آنگاه این خوراک از یک منفذ بزرگ وارد معده ماهیچه ای (سنگدان) می گردد و در آنجا غذا با کمک سنگریزه ها به قطعات کوچکتر حقیر باده گردد (مشابه عمل دندان در سایر جانوران) آنگاه غذا وارد روده کوچک شده و حرف اضافه شدن ترشحات روده ای خصوصاً لوزالمعده، مواد انرژیدار انجذاب می گردند
همچنین فعالیتهای تخمیری که توسط باکتریها و در روده اعمی و ارجمند انجام می گیرد شترمرغ را قادر می نماید که از مقادیر بالای فیبر در غذا استفاده نماید.
باب حقیقت وقتی ما در مورد تغذیه شترمرغ صحبت باده کنیم، از تغذیه یک حیوان با آناتومی منحصر به فرد و در نتیجه توانایی هایی خاص صحبت می نماییم. از آنجا که شترمرغ بزرگترین پرندة روی زمین است این اندازه بزرگ بر چهر قابلیت سازش پذیری آن با آب و هوای منطقه تاثیر بسیار زیادی می گذارد. همچنین این اندام بزرگ آشکار کنندة یک ضریب رشد سریع در زندگی .........