کتاب پرارزش "ایران باب زمان ساسانیان" اثر ایرانشناس شهیر دانمارکی، پروفسور آرتور کرستنسن میباشد. در این کتاب، تاریخ کامل ساسانیان حرف تمام تحولات دیپلماتیک و اجتماعی و اقتصادی و جنبشهای مذهبی مورد بررسی قرار میگیرد. منوچهر امیر مکری حرف نثری رقیق این کتاب را به پارسی ترجمان کرده است.
• آموزگار کریستنسن در دوران نخست کتاب، به بررسی نی اکان اردشیر پاپگان و ساسانیان میپردازد و چگونگی تاسیس دولت ساسانی و کودتا اشکانیان را مورد بررسی قرار میدهد.
• در فصل دوم به بررسی موسسه سیاسی و اجتماعی و تشکیلات اداری و مرکزی دولت ساسانی و وضع ملت میپردازد.
• در دوران سوم یه آیین زرتشتی پرداخته و نگارش اوستا در دوره ساسانی را مناسبت بربرسی قرار میدهد، به بررسی تفاوت رسم اصیل زرتشت و رسم مزدیسنا ساسانیان پرداخته و آیین بدکیش زروانیه را که تاثیر مستقیم بر دین زرتشتی داشت را مورد مطالعه قرار میدهد.
• نگارنده در دوران چهارم به بررسی دوران شاپور اول ساسانی و منتشر آیین ساختگی مانی و امعان تحولات و آثار مانویان میپردازد.
• در دوران پنجم به بازگویی جنگهای دولت ساسانی با روم در دوران اردشیر اول و شاپور اول و غلبه اردشیر اول بر قیصر والریانوس میپردازد، سپس پادشاهی هرمزد اول، بهرام اول، بهرام دوم، بهرام سوم، نرسه، هرمزد دوم، شاپور دوم و اصلاحات بزرگ او به همراه مختصری از روایات آمیانوس و سپس سلطنت اردشیر دوم، شاپور سوم و بهرام چهارم میپردازد. همیدون تمام آثار و سنگ عریضه های به سمت جا مانده از این دوران مورد بررسی قرار میگیرد.
• در فصل ششم وضعیت مسیحیان در ایران و پیگیری و گریز آزار عیسویان میانجیگری حکومت ساسانی و اوج برتری دیانت زرتشتی مورد مطالعه قرار گرفته و همچنین نکاتی درمورد یهودیان، یعقوبیان، نسطوریان و همینطور تشکلیت قضایی باب این دوران را بیان میکند.
• باب فصل هفتم به جنبش مزدک و بازگشت آموزههای اصیل زرتشت اشاراتی کرده و امارت قباد اول و جاماسپ را نیز مورد بررسی قرار میدهد.
• در هشتمین فصل نگارنده به دوران پادشاهی پادشاه انوشیروان -اوج توان ساسانیان- میپردازد. تذکره با دولت بیزانس (روم شرقی)، هپتالیان و ترکان، استیلا یمن، توصیف دربار و مراسمات و تشریفات انوشهروان و شکوفایی علومی چون پزشکی و ستارهشناسی و فلسفه، برگردان کلیله و دمنه به پارسی و اصلاحات و حکمتهای بزرگمهر بختکان (بوزرجمهر) از دیگر بخشهای مورد بحث این دوران است.
• فصل نهم و دهم نیز به دوران پادشاهی خسروپرویز، تا یزدگرد سوم و تسخیر ایران به سمت دست عرب اشاره کرده و رویدادهای فوق را به سمت تفصیل بازگو میکند.