آزادی یا تفکیک نیرو ( SeparationofPowers) از جمله مفاهیم بنیادین پذیرفته شده و پیاده سازى شده باب سازماندهى کلان بسیارى از نظامهاى حکومتى دنیاى امروزاست.
امروزه کمتر در مناسبت ضرورت این نظریه تردیدى ابراز مى شود، بلکه گفتگوها بیشتر در مورد چگونگى پیاده سازى آن براى جلوگیرى از تمرکز توان و افزایش کارآمدى نظامهاى حکومتى است.
این نوشته نظریه استقلال یا تفکیک نیرو را در چهارچوب قانون اساسى مورد مطالعه قرار مى دهد و با بررسى اشکال الگوهاى ممکن، الگوى متناسب با قانون اساس جمهورى اسلامى ایران را مورد بحث و باب معرض ارزیابى صاحب نظران حقوق، علوم سیاسى و مدیریت مى گذارد
آداب حاکم بر استناد و تایید قانون خارجی، اگر چه در انگلستان چندان مورد اختلاف نیست، به جهت رواج شرکتهای گوناگون در کشورهای· اروپایی دارای نکات جالبی از دیدگاه حقوق تطبیقی است. به علاوه این احساس در برخی از حقوقدانان اروپایی ( غیر انگلیسی) بود دارد که قوانین انگلستان با اهداف مناسبت نظر انتکارات بین المللی و اتحادیه اروپا در مورد اختلاف قوانین سر ناسازگاری داشته، و نتیجتا" این کشور تعهدات بین المللی و اروپایی خود را باب این زمینه به کوه طور کامل انجام نمی دهد. این اتهامات، بویژه در رابطه با کنوانسیون رم آغاز شده اند. بنابراین مطالعه تطبیقی دیدگاهها و روشهای گوناگون در کشورهای مهم اروپایی بجا بوده، و همچنین می تواند زمینه مناسبی برای بررسی این پرسش فراهم آورد که آیا کنوانسیون رمیدن تغییر و اصلاح روش سنتی انگلیسی را ضروری می داند یا خیر؟