جوهره
از ابتدای قرن اخیر تاکنون کنسروسازی صنعتی پیوسته به سمت عنوان یکی از مهمترین روشهای نگهداری، تبادل وعرضه ی مواد غذایی باب تمام دنیا مطرح بوده وبه احتمال انبوه بابرکت در آینده این واقعیت خود را حفظ خواهد نمود کلمه کنسرو از لغت یونانی«Conservar» به سمت مفهوم محافظت کردن گرفته شده است. بنابراین میتوان حرف که آماج از لغت کنسرو کردن در صنایع غذائی ابداع شرایطی است که بتوان تحت آن شرایط محصول مورد نظر را برای مدت طولانی نگهداری نمود. در پاداش از نقطه نظر کلی تمامی روشهای نگهداری مانند استفاده از حرارت، سرما، مواد افزودنی، اشعه و... در واقع نوعی روش کنسرو سازی میباشند. لیک به علت اینکه باب کشور ما از ابتدای کار صنایع قوطی کردن مواد غذائی از لغت کنسرو استفاده شده است عبارت کنسرو سازی تنها قوطی کردن مواد غذائی را تعریف کرده و در حقیقت این اصطلاح بدل کلمه واقعی آن یعنی Caning الا Tining شده است.
به سمت منظور تولید محصولات غذایی مورد پذیرش مصرف کنندگان و هم قید اینسان برای انتخاب مادهها اولیه مناسب، این نیاز وجود دارد که از آیین ها و دستگاهای مورد استفاده در برآورد خوصوصیات و کنترل کیفیت مواد غذایی به سمت خصوص کنسرو اگاهی بود داشته باشد .
.این آخر نامه مرتبط به سمت تاریخچه ی کنسرو و ﭘیدایش آن و همچنین آیین های ازمایشگاهی بررسی چگونگی کنسرو تن ماهی که در چند قسمت متوالی ارائه می شود . امید است که مناسبت استفاده عزیزان قرار گیرد
1-1. تاریخچه ی کنسرو سازی : کلمه کنسرو از لغت conserver به معنی حفظ اجرا کردن مشتق شده است . به طور کلی
کنسرو اجرا کردن باب صنایع غذایی عبارت است از ایجاد شرایطی که بتوان تحت آن شرایط محصول
مورد نظر را برای مدت های دراز حفظ نموده ،بنابراین تعریف از کلمه کنسرو ،باید
بتوان برای قلوه روشهایی که به هر نحوی موجب ازدیاد زمان قابلیت نگهداری محصول می
شوند استفاده بروز ؛اما در ایران از ابتدای کار صنایع جعبه کردن مواد غذایی از
کلمه کنسرو برای آن استفاده گردیده و هنوز بازهم این اشتباه متداول می باشد؛و از آن بجای
کلمه Tinning Canning استعمال باده شود . این روش باب سال 1790 که دولت فرانسه با اسم کشورهای اروپایی باب حال جنگ بود توسط یک فرد
فرانسوی به سمت نام نیکلا آپر ابداع گردید ،در آن زمان ناپلئون برای اطعام ی سربازان
خود با مشکلات زیادی دوست بود و احتیاج به غذاهای مناسبی داشت که بدون شرایط خاص
قابل نگهداری باشند وی اجر ای از بهر کسی که این مشکل را حل کند در نظر گرفت
،نیکلا آپر که باب اوایل کار خویش در یک کارخانه آبجوسازی کار می کرد و بعدها به شغل
قنادی پرداخته بود در آتلیه محل کار خویش مشغول مطالعه و تجزیه روشهای مختلف گردید
و در سال 1798 به این پاداش رسید
که اگر مواد غذایی در یک ظرف سربسته حرارت داده شود و از نفوذ هوا به داخل بسته
پیشگیری شود باده توان آها را برای مدت طولانی تری نگهداری نمود . اما دلیل این موضوع
برای آپر که تحصیلات علمی اضافی نداشت ،روشن نبود . وی در واحد زمان ( 1840 اولین کنسرو های خود را که باب ظروف شیشه ای اسم بندی کرده و در آب جوش
حرارت داده بود بروی ملوانان یک جهاز و طی یک مسافرت دریایی آزمایش بروز و پس از
حصول استظهار از کار خویش و سلامت کنسروها گزارشی در این زمینه به چاپ رساند و در
سال 1809 ثانیه را حرف نمونه های کنسرو ها به مؤسسه صنایع ملی فرانسه ارائه نمود . این مؤسسه کنسروهای
آپر رابررسی کرد و پشت از 8 ماه ادعای او را در
مناسبت سالم ماندن حاوی شیشه تأیید نمود و نمونه های کنسرو را برای مطالعه بیشتر به
آکادمی حقایق فرانسه فرستاد . باب این مؤسسه گیلوساک فیزیکدان معروف فرانسوی مأمور
مطالعه بر روی کنسروها و علل زوال فساد آنها گردید و پس از آروین های گوناگون به
این نتیجه رسید که عدم بود اکسیژن در کنسروها انگیزه اصلی سالم ماندن آنها است. عدم بهبود این قضیه
بعدها به تایید ورود اما در هر صورت آپر در سال 1810 جایزه نوبل را دریافت نمود و روش او حرف مدتها به سمت نام خودش Appertization خوانده می شد ؛ و تا حدود
نیم قرن مورد استفاده قرار باده گرفت . بدون اینکه علت حقیقی تندرست ماندن مواد غذایی
در این روش و فاسد شدن آنها برای کسی مشعشع باشد. آپر شخصاً به مرور
مقالهها متعددی در این مورد نوشت و در یکی از آنها به سمت نقش حرارت در از بین بردن و
عقیم اجرا کردن آنزیم ها اشاره نمود ، پشت از آپر به دلیل اینکه روش ابداعی او عمومیت
یافت ، دانشمندان زیادی در اساس علت اصلی این قضا برآمدند و مطالعات او را دنبال
کردند .